مقايسه تطبيقي دومدل تصميم گيري قطعي و فازي و كاربرد آن در اولويت گذاري تركيب توليد زراعي

در اين مقاله به مقايسه دو تكنيك فرايند تحليل سلسله مراتبي قطعي و فازي پرداخته شده است. در اين راستا يك مثال عملياتي از كاربرد فرايند تحليل سلسله مراتبي قطعي و فازي در اولويت گذاري توليد محصولات زراعي در مزارع شهرستان بابلسر در سال زراعي1390 ارائه شده است. در رويكرد قطعي با استفاده از روش بردار وﯾژه براي هر يك از ماتريس ها، وزن نهايي به وسيله نرم افزار Expert Choice بدست آمد. در رويكرد فازي با بهره گيري از مدل تحليل توسعهاي يونگ چانگ كه در آن اعداد مورد استفاده مثلثي فازي هستند، اوزان نهايي بدست آمد. هدف، اولويت گذاري توليد محصولات زراعي برنج، گندم و كلزا با لحاظ كردن دو معيار كمي سوددهي و بازده در هكتار و دو معيار كيفي تخصص و مهارت و تضمين خريد از ديدگاه خبرگان بخش زراعي بوده است. نتايج نشان داد كه در هر دو روش فرايند تحليل سلسله مراتبي قطعي و فازي اهميت برنج خيلي بيشتر از گندم و كلزا مي باشد. اما فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي تصميم گيرنده را با دقت و اطمينان بيشتري (به دليل اختلاف بيشتر وزن ها) به اولويت گذاري نهايي محصولات مي رساند.