ارزيابي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و رديابي ژن‌هاي papG و papC در باكتري اشرشياكلي جداشده از بيماران مبتلا به عفونت ادراري

Evaluation of Antibiotic Resistance and Detection of papC and papG genes in Escherichia coli Strains Isolated from Patients with Urinary Tract Infection

چكیده زمینه و هدف: شایع‌ترین عامل اتیولوژیك عفونت مجاری ادراری، باكتری اشرشیاكلی می‌باشد كه مهم‌ترین عامل حدت آن، فیمبریه p اسَت. اشرشیاكلی یوروپاتوژن، انواع مختلفی از ادهسین مانند ادهسین‌های پیلی Pyelonephritis Associated Pili, PaP)) را بیان می‌كند كه واسطه اتصال به سطح سلول‌های اپی‌تلیال مجاری ادراری هستند. این مطالعه با هدف شناسایی ژن‌های papG، papc و بررسی میزان مقاومت آنتی‌بیوتیك نمونه‌های اشرشیاكلی جداسازی‌شده انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 50 نمونه از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری، جمع‌آوری شد و پس از جداسازی باكتری و استخراج DNA، آزمون‌های حساسیت آنتی‌بیوتیكی به‌وسیله روش دیسك دیفیوژن با آنتی‌بیوتیك‌های موردنظر انجام گرفت. حضور ژن‌های papG و papC (كلاس‌ I، II، III) به روش PCR چندگانه‌ای بررسی گردید. داده‌های آماری با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی تی‌تست تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نمونه‌های اشرشیاكلی جداشده نسبت به آمیكاسین،100% و سفپیم، 72%؛ حساس و نسبت به آمپی‌سیلین، 100% و نیتروفورانتوئین، 94% مقاومت نشان دادند. 18 نمونه (7/32%)، واجد ژن papG بودند. از بین 18 نمونه واجد ژن papG، 17 نمونه (9/30%)، واجد ژن II papG و 1 نمونه (8/1%)، واجد ژن papG III  بود. ژن papG I در هیچ‌یك از نمونه‌ها شناسایی نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد ژن‌های papC وpapG  كلاس‌ I، شایع‌ترین ژن كدكننده ادهسین pap فیمبریه در اشرشیاكلی‌ جداشده از عفونت دستگاه ادراری هستند. علت تفاوت نتایج این پژوهش با سایر مطالعات به دلیل تنوع منطقه جغرافیایی می‌باشد. كلید واژه‌ها: اشرشیاكلی؛ ادهسین پاپ؛ تست‌های آنتی‌میكروبی دیسك دیفیوژن، واكنش زنجیره‌ای پلیمراز چندگانه‌ای.

Abstract Background and Objectives: Escherichia coli is the most common etiologic factor of urinary tract infection, which its most important virulence factor is P fimbriae. Uropathogenic E. coli expresses various types of adhesins, such as pili adhesins (pyelonephritis-associated pili, Pap) that mediates binding to the surface of epithelial cells of the urinary tract. This study aims to identify papC and papG genes and to evaluate antibiotic resistance level in the isolated E. coli samples. Methods: In this descriptive cross-sectional study, 50 samples were collected from patients with urinary tract infection and after isolation of bacteria and DNA extraction, antibiotic susceptibility tests was performed by disc diffusion method using related antibiotics. Presence of papG and papC genes (class I, II, and III) was assessed by multiplex PCR method. Statistical data were analyzed using descriptive t-test. Results: The isolated E. coli samples were susceptible to amikacin (100%) and cefepime (72%) and resistant to ampicillin (100%) and nitrofurantoin (94%). Eighteen samples (32.7%) had papG gene, of which 17 (30.9%) samples had papGII gene and 1 sample (1.8%) had papGIII gene; papGI gene was not detected in any of the samples. Conclusion: The results of the present study showed that papC and papGI genes are the most common Pap fimbriae adhesion-encoding genes in E. coli isolated from urinary tract infection. The difference between the results of this study with those of other studies is due to geographic diversity. Keywords: Escherichia coli; Adhesion pap, Disk diffusion antimicrobial tests; Multiplex polymerase chain reaction.