ترسيم نقشه علمي پروانه هاي ثبت اختراع مخترعان ايراني در پايگاه هاي بين المللي ثبت اختراع طي سال هاي 1970-2014

پروانه ثبت اختراع به عنوان يكي از بروندادهاي مهم علم و فناوري، نقش مهمي در ثروت آفريني از دانش و اقتصاد دانش بنيان داشته و شاخصه مهمي در تعيين ميزان پيشرفت كشور در خلق نوآوري ها مي باشد. اين مقاله با استفاده از روش علم سنجي به شناسايي مخترعان هسته، اختراعات پر استناد (داغ)و ميزان همكاري مخترعان ايراني با همكاران داخلي و خارجي در پايگاه هاي بين المللي ثبت اختراع شامل اداره پروانه هاي ثبت اختراع و علائم تجاري آمريكا(USPT)، سازمان جهاني مالكيت فكري(WIPO)، اداره پروانه هاي ثبت اختراع اروپا(EPO) و اداره ثبت اختراع ژاپن(JPO)، طي سال هاي 1970-2014 ميلادي پرداخته است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار اكسل و ترسيم نقشه علمي مربوطه با استفاده از نرم افزار گفي(Gephi) ويرايش 2/8 انجام شده است. يافته ها نشان داد ميانگين ثبت اختراع در هر سال در بازه مورد نظر 8/10 بوده است. همچنين بيشترين و پراستنادترين اختراعات در رده نيازهاي انساني (كشاورزي، مواد غذايي، بهداشت و سرگرمي) و كمترين و كم استنادترين اختراعات در رده كاغذ – منسوجات بوده است. به طور كل 1054 مخترع ايراني و خارجي با همكاري هم توانسته اند 475 اختراع را به ثبت برسانند كه سهم هر كدام از اين مخترعان 2/2 درصد بوده است. نتيجه نشان داد روند رشد اختراعات در پايگاه هاي بين المللي سير صعودي داشته به طوري كه در سال2014 بيشترين تعداد ثبت شده است.همچنين اين اختراعات بيشتر بر اساس نيازهاي اساسي مردم به وجود آمده است.