بررسي تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات بر موانع به اشتراك گذاري دانش(به انضمام مطالعه موردي)

امروزه دانش به عنوان يك دارايي ارزشمند به منظور خلق و افزايش ارزش در هر سازماني شناخته شده است و مديريت چنين دارايي نامحسوسي يكي از عوامل رسيدن به موفقيت در سازمان هاست. اما دانش، هنگامي مي تواند اثربخش باشد كه در سطح سازمان به اشتراك گذاشته شود.بنابراين، اشتراك دانش به عنوان يك عنصر كليدي در فرآيند مديريت دانش مي باشد. با اين حال، نقش عوامل بازدارنده بر وضعيت اشتراك دانش در سازمان ها را نمي توان انكار نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات بر موانع به اشتراك گذاري دانش در يكي از شركت هاي اپراتور تلفن همراه، در تهران انجام گرفت. به منظور انجام اين مطالعه توصيفي- تحليلي، پس از بررسي موانع به اشتراك گذاري دانش و دسته بندي آن ها در سه مقوله سازماني، فردي و تكنولوژيكي و تهيه پرسشنامه بر اين اساس، از بين 900 نفر از اعضاي كادر اداري ساختمان مركزي اين سازمان، 500 نفر به تصادف، انتخاب شده و از آنان سوالاتي درزمينه موانع موجود در مسير به اشتراك گذاري دانش و تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات در رفع اين مشكلات، پرسيده شد. پس از جمع آوري و مشاهده پاسخ ها، فراواني نتايج با استفاده از نمودارها و جداول به دست آمد. نتايج تحقيق، حاكي از وجود رابطه اي مثبت ميان تاثير فناوري اطلاعات و ارتباطات بر موانع به اشتراك گذاري دانش در فرآيند مديريت دانش مي باشد چنانچه در بحث موانع سازماني 75%، در زمينه مشكلات فردي به اشتراك گذاري دانش 62% و نهايتا در مورد موانع تكنولوژيكي، 66% توانسته به رفع مشكلات كمك نمايد.