بررسي رابطه بين توانمندسازي ساختاري و روان‌شناختي با رضايت شغلي پرستاران

The relationships between structural and psychological empowerment and job satisfaction among nurses

زمینه و هدف: رضایتمندی شغلی از اساسی­ترین مؤلفه­های بهداشت روانی در هر شغل و حرفه و یكی از مهم‌ترین عوامل در موفقیت شغلی است. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر رضایت شغلی ضروری می‌باشد. یكی از این عوامل، توانمندسازی كاركنان است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین توانمندسازی ساختاری و روان‌شناختی با رضایت شغلی پرستاران می­باشد. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی- همبستگی، جامعه آماری كلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر مشهد (4300 نفر) در سال 1394 بودند. نمونه پژوهش 340 نفر از پرستاران بودند كه با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، انتخاب شدند. شركت‌كنندگان با استفاده از پرسشنامه شرایط اثربخشی كار-2 (CWEQ-II)، پرسشنامه توانمندسازی روان‌شناختی (PEQ) و شاخص توصیفی شغل (JDI) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل داده­ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.19 و در بخش اعتباریابی از تحلیل عامل تأییدی با استفاده از نرم‌افزار AMOS-21 استفاده شد. یافته‌ها: یافته­ها نشان داد، رابطه چندگانه معناداری بین مؤلفه‌های توانمندسازی ساختاری و توانمندسازی روان‌شناختی با رضایت شغلی وجود دارد (286/0=R2، 001/0>p). از بین هشت متغیری كه در تحلیل رگرسیون به روش مرحله‌ای وارد شدند سه متغیر احساس معناداری (30/0=β، 001/0>p)، احساس مؤثر بودن (25/0=β، 001/0>p) و دسترسی به حمایت (13/0= β، 001/0>p) با همدیگر 6/28% واریانس رضایت شغلی را پیش‌بینی می‌كنند. نتیجه‌گیری: نتایج، اهمیت توانمندسازی روان‌شناختی، احساس معناداری، احساس مؤثر بودن و دسترسی به حمایت را به عنوان پیش­بین­های قوی برای رضایت شغلی نشان می­دهد. بنابراین توصیه می­شود با فراهم ساختن شرایط لازم برای توانمندسازی پرستاران، رضایت شغلی و به دنبال آن كارایی و احساس رضایت از زندگی آنان افزایش یابد.

Background & Aim: Job satisfaction is of the most fundamental components of mental health in every profession and one of the most important factors in career success. Therefore, identifying factors affecting job satisfaction is necessary. One of these factors is employee empowerment. This study aimed to determine the relationship between structural and psychological empowerment and job satisfaction among nurses. Methods & Materials: In this cross-sectional correlational study, the study population was all nurses working in public hospitals in Mashhad (N=4300) in 2015. The samples consisted of 340 nurses, were selected by multistage cluster sampling method. Participants were assessed by the Conditions of Work Effectiveness Questionnaire-II (CWEQ-II), Psychological Empowerment Questionnaire and Job Description Index (JDI). In order to analyze the data, Pearson’s correlation coefficient and regression analysis were used through SPSS software v.19, and for validation stage, the confirmatory factor analysis were applied using AMOS software v.21. Results: Results showed that there is a significant multiple correlation between structural empowerment, psychological empowerment and job satisfaction (P<0.001, R2=0.286). Of the eight variables entered into the regression analysis using stepwise technique, three variables including meaningfulness (β=0.30, P<0.001), impact (β=0.25, P<0.001) and access to support (β=0.13, P<0.001) altogether predict 28.6% of the variance in job satisfaction. Conclusion: The results show the importance of psychological empowerment, the sense of meaningfulness, impact, and access to support as strong predictors of job satisfaction. So, providing the conditions needed for the empowerment of nurses is recommended to increase their job satisfaction and subsequently their efficiency and life satisfaction.