شناسايي و رتبه‌بندي ابعاد مسيوليت‌پذيري اجتماعي ناجا در تامين امنيت (مورد مطالعه: استان قزوين)

Identification and Ranking of Police’s Social Responsibility in Providing Security (Case Study: Qazvin)

مســيوليت اجتمــاعي، مجموعــه وظــايف و تعهداتي است كه سازمان بايستي در راستاي حفظ، مراقبـت و كمك به جامعهاي كه در آن فعاليـت مـيكنـد، انجـام دهد. يكي از مهمترين مسيوليتهاي سازمانهاي انتظامي، مسيوليت آنها در زمينه تامين امنيت جامعه است. شكوفايي اقتصادي جامعه، سرمايه‌گذاري، برنامه‌ريزي براي توسعه، پيشرفت و هرگونه فعاليتي كه مي‌تواند عاملي موثر براي بهبود اوضاع اقتصادي، اجتماعي و ساير ابعاد جامعه باشد، همه در سايه استقرار امنيت محقق ميشود و در واقع امنيت از مهم‌ترين اهداف، منابع و ارزش‌هاي اصولي و پايدار جامعه است. اين پژوهش از جهت هدف، كاربردي و از منظر نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل دو گروه مي‌باشد. نخست، فرماندهان انتظامي استان قزوين است كه با استفاده از فرمول‌هاي آماري مربوط تعداد 149 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، به عنوان نمونه آماري انتخاب و جامعه آماري دوم مربوط به مردم عادي استان قزوين بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، تعداد 374 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها، در دو بخش آمار توصيفي و آمار استنباطي از دو نرم‌افزار SPSS و SMARTPLS استفاده شد. بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، فرضيه اصلي پژوهش كه اشاره به تاثير ابعاد مسيوليتپذيري بر امنيت داشت، تاييد شد. از ميان پنج فرضيه ديگر چهار فرضيه تاييد و يك فرضيه رد شد. بر اين اساس چهار عامل مسيوليت‌پذيري اجتماعي شامل اجتماعي- ديني، فرهنگي، سياسي و شغلي- سازماني بر موضوع امنيت تاثير داشته و نقش عامل شهروندي بر امنيت رد مي‌شود. در انتها نيز رتبهبندي اين ابعاد صورت گرفت كه بر اين اساس ميتوان تاثير ابعاد مسيوليتپذيري بر امنيت را از بيشترين بر كمترين به اين صورت بيان كرد: اجتماعي- ديني، شغلي- سازماني، فرهنگي و سياسي.