رابطه جهت گيري مذهبي ورضايت از زندگي در بين زنان مجرد و متاهل شهر قم

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه جهت گيري مذهبي و رضايت از زندگي در دو گروه زنان مجرد و متاهل انجام شده است. روش پژوهش از نوع همبستگي و ابزار پژوهش، پرسشنامه هاي جهتگيري مذهبي آلپورت و فگين و پرسشنامه رضايت از زندگي(SWLS) است. جامعه آماري شامل كليه زنان مجرد و متاهل شهر قم در سال 92-1393 است كه در محدوده سني 18 تا 40 سال در نظر گرفته شده است و بر اساس جدول مورگان (1970) و به روش نمونه گيري تصادفي، 376 نفر انتخاب شد. در اين تحقيق از روش نمونه گيري چند مرحلهاي استفاده شده است؛ يافته ها نشان داد ميزان رضايت از زندگي در بين زنان مجرد، كمتر از زنان متاهل است. زنان مجرد، بيشتر جهت گيري مذهبي بيروني و زنان متاهل، بيشتر جهتگيري مذهبي دروني داشتند. همچنين در زنان متاهل و مجرد، بين جهت گيري مذهبي دروني و رضايت از زندگي، رابطه معناداري وجود دارد، ولي بين جهت گيري مذهبي بيروني و رضايت از زندگي رابطه معناداري ديده نشد.