بررسي برخي صفات كمي و كيفي چغندرقند در پاسخ به محلول پاشي متانول و تنش خشكي

به منظور بررسي اثر محلول پاشي متانول و تنش خشكي بر عملكرد و برخي خصوصيات كمي و كيفي چغندرقند (رقم رسول) آزمايشي به صورت كرت هاي يك بار خردشده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ارديبهشت سال 1391 در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج واقع در ماهدشت كرج به اجرا درآمد. عامل محلول پاشي متانول با پنج سطح، شاهد (بدون محلول پاشي) و 7، 14، 21 و 28 درصد حجمي متانول بود. عامل آبياري نيز داراي سه سطح بود، آبياري نرمال (آبياري پس از 40% تخليه رطوبتي قابل دسترس)، تنش ملايم ( آبياري پس از 60% تخليه رطوبتي قابل دسترس) و تنش شديد ( آبياري پس از 70% تخليه رطوبتي قابل دسترس). محلول پاشي سه بار طي فصل رشد گياه و با فواصل 14 روزه روي گياه صورت گرفت. اولين محلول پاشي 80 روز پس از كاشت انجام شد. در اين آزمايش صفات كمي و كيفي نظير عملكرد ريشه، عملكرد بخش اندام هوايي، عملكرد شكر سفيد، درصد ماده خشك ريشه، مقدار درصد قند، مقدار سديم و پتاسيم و نيتروژن مضره، درصد قند ملاس، ضريب استحصال شكر سفيد و درصد قند قابل استحصال مورد ارزيابي قرار گرفتند. بين سطوح مختلف متانول اختلاف معني داري در عملكرد ريشه، عملكرد بخش هوايي، عملكرد شكر سفيد، ضريب استحصال شكر سفيد، درصد ماده خشك ريشه، ملاس و ميزان سديم و نيتروژن مضره مشاهده شد. بهترين سطح عملكرد ريشه و عملكرد بخش هوائي و عملكرد شكر سفيد متعلق به تيمار7درصد حجمي متانول به ترتيب با62/76،72/61 و 91/9 تن در هكتار بود. بين سطوح آبياري نيز اختلاف معني داري در صفاتي مانند عملكرد ريشه، عملكرد بخش هوائي، درصد قند، درصد قند قابل استحصال، ضريب استحصال شكر سفيد عملكرد شكر سفيد، پتاسيم و نيتروژن مضره و درصد ماده خشك ريشه مشاهده شد.