قاسمشاهيان در شعر محمود

از اسماعيليان ايران پس از الموت آگاهي هاي اندكي در دست است. جسته و گريخته نثري يا نظمي اين جا و آن جا با ترس و دلهره در دل زمين يا شكافي در ديوار باقي مانده است. بيش تر دعا و مناجات است. كم تر به ساليان تيره نوري مي تاباند اما شعري كه محمود سروده از نوع ديگر است. شاعر شوريده است. ترس را فروخورده و از مهم ترين رازها پرده برداشته است. براي يك گروه كوچك مذهبي كه در پس كوهي يا در حاشيه كويري پناه گرفته اند چه چيزهايي مهم ترين اسرار است؟ نام رهبرشان؟ نام زيستگاه ها و پناهگاه هايشان؟ نام رهبران محليشان؟ سلسله مراتب ارتباطشان؟ اين همه در شعر محمود آمده است. اين شعر در اينجا به روش تك نسخه تصحيح شده و با روش تاريخي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است تا گستره جغرافيايي قاسمشاهيان، نام رهبران محلي، سلسله مراتب دعوت و باورهاي روزگار شاعر، سده 11ق./ 17م، به دست داده شود.