تاثير متغيرهاي توپوگرافي و برخي خصوصيات خاك بر پراكنش گروه هاي اكولوژيك گياهي (مطالعه موردي: مراتع حوزه آبخيز خود-نيوك)

جهت شناخت اثر متغيرهاي محيطي بر پراكنش گروه­هاي اكولوژيكگياهي، ابتدا با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و با همپوشاني نقشه هاي توپوگرافي و زمين شناسي، تعداد 50 واحد همگن زميني انتخاب و در توده گياهي معرف هر واحد، اقدام به نمونه برداري از پوشش گياهي شد. براي اندازه­گيري اطلاعات پوشش گياهي، در واحدهايي با گياهان بوته­اي از 30 پلات دومترمربعي و در واحدهايي كه گياهان درختچه اي نيز حضور داشتند از 40 پلات 16 مترمربعي در طول سه ترانسكت خطي استفاده شد. در محل هر واحد، بسته به عمق ريشه­دواني، يك نمونه خاك تركيبي جمع­آوري و متغيرهاي توپوگرافي نيز ثبت شد. متغيرهاي مربوط به خاك شامل درصد رس، سيلت و ماسه، آهك، اسيديته، هدايت الكتريكي، و درصد سديم، كلسيم و منيزيم بودند. رابطه بين داده­هاي محيطي و فلورستيكي ثبت­شده، به كمك دو تجزيه TWINSPAN و CCA بررسي شد. با استفاده از تجزيه TWINSPAN، پنج گروه گونه اكولوژيك به نام هاي (Ferula ovina- Artemisia aucheri)، (Astragalus glaucacanthus- A. sieberi)، ( Stipa barbata–A. sieberi)، (A. sieberi – Noea mucronata) و (A.sieberi –Salsola arbusculiformis) در منطقه شناسايي شد. بر اساس نتايج تجزيه CCA، متغيرهاي شيب و ارتفاع در مجموع حدود 50 درصد از كل تغييرات گروه­هاي اكولوژيكگياهي منطقه را به خود اختصاص داده اند. از بين متغيرهاي خاكي، ميزان سديم و آهك همچنين نوع بافت خاك، نقش موثرتري بر الگوي پوشش گياهي منطقه داشته اند.