همكاري علمي پژوهشگران ايراني رشته تصويربرداري پزشكي در پايگاه استنادي علوم تا سال 2014‏

Mapping of Scientific Collaboration among Iranian Researchers in Radiology in the Science Citation Index until 2014

مقدمه: همكاري علمي فرايندي است كه طي آن دو يا چند نويسنده براي خلق اثر مشتركي با يكديگر همكاري مي‌كنند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسايي وضعيت همكاري‌هاي علمي پژوهشگران ايراني رشته تصويربرداري پزشكي بر اساس شاخص‌هاي تحليل شبكه بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نظر ماهيت كاربردي بود و در آن از روش علم‌سنجي و تحليل شبكه استفاده گرديد. جامعه پژوهش شامل توليدات علمي در حوزه تصويربرداري پزشكي، نمايه شده در پايگاه استنادي علوم طي سال 2014 بود و 1938 مورد را در برمي‌گرفت. در نهايت داده‌ها در نرم‌افزار‌هاي HistCite، VOSviewer، UCINET، Pajek، Bibexcel و Excel مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تعداد توليدات علمي طي سال 2014، 1938 با نرخ رشد توليد علم 3/11 بود. دانشگاه علوم پزشكي تهران فعال‌ترين دانشگاه محسوب شد و شاخص چگالي شبكه 63 درصد به دست آمد كه نشان دهنده بالا بودن انسجام شبكه در مقايسه با ديگر تحقيقات مي‌باشد. نتيجه‌گيري: در تحليل شبكه همكاري، «ساغري، بيگي، افتخاري، جوادي، اسدي و فلاحي» هسته‌هاي اصلي شبكه را تشكيل دادند و بيشترين همكاري علمي بين آن‌ها صورت گرفته بود. ضريب خوشه‌بندي شبكه همكاري پژوهشگران برتر رشته راديولوژي پزشكي در پايگاه استنادي علوم 52/0 به دست آمد. واژه هاي كليدي:راديولوژي؛ تصويربرداري پزشكي؛ علم‌سنجي؛ همكاري؛ ايران

Introduction: Scientific collaboration is a process in which two or more scientists collaborate in a project or write an article. The purpose of this study was the mapping of scientific collaboration among Iranian researchers in the field of radiology in the Science Citation Index until the end of 2014. Methods: This applied research was conducted using scientometric and network analysis methods. The study population consisted of all scientific publications in the field of radiology in the Science Citation Index until the end of 2014. A total of 1938 documents were retrieved. Data were analyzed using HistCite, VOSviewer, UCINet, PAJEK, and Excel software packages. Results: The scientific production growth rate was 11.3. The Tehran University of Medical Sciences (661 documents) was the most prolific university in this field. The collaboration network showed high density (63%). Conclusion: The collaboration network analysis showed that Saghari, Beiki, Eftekhari, Javadi, Assadi, and Fallahi were the most important authors and the majority of scientific collaboration took place among them. The clustering coefficient of the collaboration network was 0.52. Keywords: Radiology; Medical Imaging; Scientometrics; Collaboration; Iran