تك نگاري هاي عالمان اهل سنت، در تبيين فضيلت زيارت پيامبر(ص)

زيارت حرم و قبور اولياي الهي، به ويژه پيامبر رحمت (ص)، از مهمترين راههاي رسيدن به قرب الهي است و اين مسأله در همه دوره هاي تاريخ مورد توجه بزرگان، عالمان و عموم مسلمانان بوده است، ليكن در قرن هفتم و با ظهور ابن تيميه، انديشه هاي انحرافي او بلاي جان ملت هاي مسلمان شد و با ظهور محمد بن عبدالوهاب در قرن دوازدهم اين انحراف تكميل گرديد. باور به حرمت مسافرت به قصد زيارت پيامبر (ص) و اعتقاد به انقطاع حيات برزخي، از خطاها و انحرافات برجسته اي است كه وهابيون در رواج آن كوشيده اند. دراين ميان، علاوه بر عالمان شيعه، كه با نگارش كتاب و رساله و ايراد سخنراني در برابر اين انحراف ايستاده اند، عالمان اهل سنت نيز از اين قاعده مستثنا نبوده و با نگارش كتاب و رساله، بر اهميت و ارزش زيارت پيامبر تأكيد كرده اند.