ساختارهاي گفتمان‌مدار آيات مربوط به قيامت در سه جز اول قرآن

Discourse – Based Structures of Doomsday Related Verses in First Three Chapters of Holy Quran

در اين پژوهش كه عمدتاً متن‌محور و كيفي است، آيات مربوط به قيامت جز هاي اول تا سوم قرآن مجيد از منظر تحليل گفتمان مورد تحليل و بررسي قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر تشخيص ساختارهاي گفتمان‌مدار است كه هنگام سخن‌گفتن از روز قيامت به كار مي‌روند و ديگر اينكه اين ساختارها چه مفاهيم و حقايقي را درباره روز قيامت به مخاطب منتقل مي‌كنند. در همين راستا تمام آيات مربوط به روز قيامت جز اول تا سوم قرآن به روش توصيفي - تحليلي مورد بررسي قرار گرفت. ساختارهاي گفتمان‌مدار بكاررفته در اين آيات عبارت بودند از تعدي، وجهيت، كنش تعهدي و جملات پرسشي با كاركرد غيرمستقيم. بررسي ساختارهاي مورد نظر در اين جستار به اين نتايج منجر شده است: قاطعيت خداوند هنگام سخن گفتن از روز رستاخيز، هشدار و سعي در بيداري غافلان، تاكيد خداوند بر سهمگين و وحشتناك بودن روز قيامت براي اخطار و هشدار به انسان‌ها، قطعي و حتمي بودن وقوع قيامت.

The present article which is almost a text – based and qualitative one has studied the verses which were Doomsday – related from first to third chapters of Holy Quran from discourse analysis point of view. The aim of the present paper is to recognize the discourse – based structures while talking about the Doomsday; another goal is that what concepts and facts would be transferred about the Doomsday by these structures. Thus all the verses relating to Doomsday from first to third chapters were studied in descriptive – analytical method. The discourse – based structures in these verses were almost outrage, promising actions and question form sentences with an indirect application. The results of the abovementioned structures survey are as follows: God’s decisiveness in talking about the Doomsday, alerting and attempting in warning the unawares, God’s emphasis the horribly of the Doomsday for the sake of warning people and certainty of the Doomsday.