پاسخ پايه هاي ‘به’ (Cydonia oblonga Mill.)، گلابي و زالزالك به كمبود آهن

زردبرگي (كلروز) آهن يكي از مهم ترين مشكلات تغذيه اي درختان ‘به’ مي باشد. ولي بين پايه هاي مختلف ‘به’ از نظر تحمل به كمبود آهن در خاك هاي آهكي اختلاف وجود دارد. در اين راستا، تحمل پايه هاي بذري ‘به’، گلابي و زالزالك و پايه رويشي كوئينس آ به كمبود آهن در دو سطح آهن (3 و 50 ميكرومولار)، در حضور يا عدم حضور 10 ميلي مولار بي كربنات، در كشت بدون خاك مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج اين پژوهش، پايه هاي مختلف پاسخ هاي متفاوتي به تنش كمبود آهن داشتند. پايه هاي گلابي و زالزالك كمترين شدت زردبرگي را در بين پايه هاي مورد مطالعه در شرايط تنش كمبود آهن نشان دادند و داراي بيشترين ارتفاع، تعداد برگ و غلظت آهن برگ و ريشه بودند. فعاليت آنزيم گاياكول پراكسيداز نيز در اين پايه ها، در شرايط كمبود آهن، كمتر كاهش يافت. در حالي كه در پايه بذري ‘به’، زردبرگي شديد همراه با كاهش فعاليت آنزيم هاي گاياكول پراكسيداز (19/74- درصد) و آسكوربات پراكسيداز (35/52- درصد) مشاهده شد. پايه كوئينس آ نسبت به پايه بذري ‘به’ تحمل بيشتري در برابر كمبود آهن نشان داد. نتايج همچنين نشان داد كه حضور بي كربنات موجب ايجاد نشانه هاي كمبود آهن در گياه، حتي با وجود غلظت كافي آهن در محيط كشت (50 ميكرومولار) شد. در مجموع، نتايج بيانگر تحمل بيشتر پايه هاي گلابي و زالزالك به شرايط تنش كمبود آهن بود