ارزيابي جذب، انتقال و تجمع نانوذرات مگنتيت از محلول غذايي با پردازش سيگنال هاي مغناطيسي در سويا

تاكنون تحقيقات اندكي در باره جذب و انتقال نانوذرات توسط گياهان صورت گرفته است. براي ارزيابي چنين فرايندهايي، دا نهال سويا (Glycine max L.) در محلول غذايي حاوي 60 ميلي گرم در ليتر نانوذرات مگنتيت كشت گرديد و محلول غذايي حاوي كلات آهن (Fe-EDTA) با غلظت 33 ميلي گرم در ليتر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از 28 روز، شدت سيگنال مغناطيسي در اندام هاي مختلف سويا با دستگاه مغناطيس سنج نمونه مرتعش اندازه گيري شد. نتايج نشان داد در حالي كه در تيمار شاهد هيچ سيگنال مغناطيسي در اندام هاي مختلف سويا مشاهده نگرديد، وجود سيگنال مغناطيسي قوي در برگ سوياي كشت شده در محلول حاوي نانوذرات مگنتيت، نشانه ي جذب و انتقال نانوذرات از طريق ريشه و آوند چوبي به برگ بوده است. قويترين سيگنال مغناطيسي (memu/g 138) در ريشه ديده شد و ضريب انتقال نانوذرات از ريشه به برگ در حدود 9/0 درصد بوده است. ترشحات و بار سطحي ريشه موجب تجمع نانوذرات در سطح ريشه سويا گشته و بخش اندكي از ذرات از طريق مسيرهاي سيمپلاستي وارد آوند چوبي شده و سپس توسط جريان شيره آوندي به برگ منتقل شده است. در ناحيه طوقه، به علت تبديل ساختار آوندي ريشه به ساقه، تجمع زيادي نسبت به ساير اندام هاي هوايي صورت پذيرفته است. به طور كلي، نانوذرات مگنتيت مي توانند به صورت مولكولي توسط سويا از محلول غذايي جذب شده و به ساير اندام هاي گياه منتقل شوند