جذب كادميوم توسط سه گياه شاهي، كاهو و گوجه فرنگي در خاك آلوده به كادميوم

افزايش نياز آبي و تقاضاي بيشتر آب به منظور آبياري در بخش كشاورزي، سبب افزايش روزافزون استفاده مجدد از پساب هاي تصفيه شده يا خام شهري و صنعتي در بسياري از كشورهاي جهان شده است. فلزات سنگين موجود در اين گونه آب هاي نامتعارف يكي از منابع آلودگي آب، خاك و گياه به شمار مي روند. سميت فلزات سنگين در گياهان سبب بروز اختلالاتي در گياه شده كه در نهايت ممكن است سبب كاهش رشد گياه گردد. ضمناً، تجمع فلزات سنگين در گياهان خطراتي را براي انسان ها و حيواناتي كه اين گياهان را مصرف مي كنند به همراه دارد. در اين پژوهش، آلوده شدن سه گياه شاهي، كاهو و گوجه فرنگي به عنصر كادميوم موجود در خاك، از طريق جذب در اندام گياهي مورد بررسي قرار گرفت. در اين طرح آزمايشي كه به صورت كاملاً تصادفي انجام گرفت، براي هر گياه دو تيمار، خاك شاهد و ديگري خاك حاوي 100 ميلي گرم در ليتر كادميوم و پنج تكرار براي هر تيمار در نظر گرفته شد. پس از مراحل كاشت، داشت و برداشت و آماده سازي نمونه ها، ميزان جذب كادميوم در ريشه ها و اندام هوايي اندازه گيري شد. نتايج نشان مي دهد كه ميانگين جذب كادميوم توسط هر سه گياه اختلاف معني داري با شاهد دارد. بيشترين مقدار جذب مربوط به گوجه فرنگي و كمترين جذب مربوط به كاهو مي باشد. ميزان ضريب انتقال كادميوم از خاك به سه گياه شاهي، كاهو و گوجه فرنگي به ترتيب 3/1، 33/0 و 65/0 به دست آمد. هرچند ميزان ضريب انتقالِ كادميوم به كاهو به نسبت دو گياه ديگر كمتر است، اما ميزان مصرف سرانه كاهو براي هر نفر بسيار بيشتر از شاهي است، كه در مديريت آبياري با پساب آلوده بايد اين نكته درنظر گرفته شود.