اثر آبياري با پساب صنعتي بر روند تغييرات برخي فلزات سنگين در خاك و گياه تربچه (Raphanus Sativus)

كمبود آب در مناطق خشك و نيمه خشك يكي از مهمترين عوامل محدود كننده توليد محصولات كشاورزي محسوب مي­شود. از اين رو، استفاده از منابع آب غير متعارف نظير فاضلاب­هاي تصفيه شده شهري و صنعتي در اين مناطق مورد توجه قرار گرفته است. ورود پساب به خاك ممكن است باعث انباشته شدن فلزات سنگين در خاك شود. آلودگي خاك به اين فلزات موجب جذب به وسيله گياه و ورود آنها به زنجيره غذايي مي­گردد. در اين پژوهش گلخانه­اي، تغييرات غلظت فلزات سنگين (روي، مس، كادميوم، نيكل، سرب، آهن و منگنز) حاصل از مصرف پساب صنعتي در خاك و گياه تربچه مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور، آزمايش گلداني در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار و آبياري با درصدهاي مختلف پساب (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد) انجام گرفت. نتايج تجزيه شيميايي خاك نشان داد كه آبياري با پساب سبب افزايش معني­دار نسبت جذب سديم (SAR)، ميزان شوري (ECe) و ميزان كلر خاك شد. در حالي كه كاربرد درصدهاي مختلف پساب در مقايسه با تيمار شاهد، به­طور معني­داري (01/0P≤) سبب كاهش اسيديته خاك گرديد. نتايج نشان داد كه غلظت كل و فراهم عناصر سنگين در خاك آبياري شده با فاضلاب تصفيه شده بيشتر از غلظت اين عناصر در خاك آبياري شده با آب معمولي بود؛ ولي مقدار آنها از حدود بحراني عناصر سنگين در خاك كمتر بود. بدين لحاظ، تاثير نامناسبي بر كيفيت خاك ايجاد نكرد. بعلاوه، آبياري با پساب بر افزايش غلظت عناصر سنگين در غده و اندام هوايي گياه تربچه موثر نبود.