طراحي و اعتباريابي الگوي تربيت پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران

تحقيق حاضر به دنبال ارائه چارچوب مفهومي و اعتباريابي الگوي پيشنهادي تربيت پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران است. روش انجام اين تحقيق، پيمايشي بوده و با استفاده از پرسشنامه به گردآوري اطلاعات پرداخته است و از روش توصيفي و تبييني به تجزيه و تحليل داده ها مي پردازد. در اين پژوهش، از روش طبقهاي متناسب استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق 300 نفر بوده كه با استفاده از فرمول كوكران، حجم نمونه به تعداد 169 نفر و براساس سهم هر يك از گروه هاي كارشناس، صاحب نظر و متخصص در اين زمينه بر اساس گروه هاي هدف تعيين شدهاند. به منظور اعتباريابي و طراحي الگوي تربيت پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران، از آزمون مدل معادلات ساختاري ليزرل، استفاده شد. مهمترين مولفه نيازسنجي؛ بررسي و تدوين وضع مطلوب چگونگي تربيت پليس كودكان و نوجوانان، مهمترين مولفه هدفگذاري؛ تخصصي شدن خدمات پليس نسبت به كودكان و نوجوانان، مهمترين مولفهبرنامهريزي؛ تهيه و تدوين برنامه جامع توسعه آموزش پليس كودكان و نوجوانان، مهمترين مولفهاجراي آموزشي؛ شناسايي خطاها و راهكارهاي رفع خطاهاي آموزشي و مهمترين مولفه اجراي آموزشي؛ رويه اجراي دوره آموزشي، مهمترين مولفه هاي ارزشيابي و تحليل دادهها براي ارزيابي آموزش پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران است. با توجه به برازش مدل در اين تحقيق، قابليت تعميم پذيري در كشور را دارا است. از نتايج و يافتههاي نظري و پژوهشي ديگر اين تحقيق مي توان به؛ الف) تدوين دوره هاي آموزشي تربيت پليس كودكان و نوجوانان در دو سطح مقدماتي و پيشرفته و ب) گام هاي تشكيل دهنده آموزش پليس كودكان و نوجوانان، اشاره كرد.