هدف گذاري در الگوي تربيت پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران

مقاله حاضر با هدف شناسايي هدف گذاري در الگوي تربيت پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران طراحي شده است و اينكه اين الگو داراي چه مولفه ها و شاخص هايي مي باشدو به عبارت ديگر، پليس كودكان و نوجوانان جمهوري اسلامي ايران چه اهدافي را بايد دنبال كند.مروري بر پيشينه تحقيق داخلي و خارجي در ارتباط با موضوع تحقيق، همچون رمي زفسكي، الگوي منطقي– مفهومي وضع مطلوب نظام آموزشي سازماني، رابرت واگن، پني هاكت، سينگر، الگوي ايزو 10015 به اين نتيجه منجر شد كه در الگوهاي مختلف نظام آموزشي كاركنان كه توسط صاحب نظران فوق ارائه شده است، به نقش مهم هدف گذاري در نظام آموزشي كاركنان توجه شده است. روش شناسي تحقيق، روش تحقيق اكتشافي و از نوع پيمايشي بوده بنابراين فرضيه اي ارائه نشده است. نمونه گيري تحقيق از نوع غيراحتمالي و سهميه اي متناسب مي باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 169 نفر محاسبه گرديده است. روش گردآوري اطلاعات، ميداني، تكميل پرسشنامه به همراه مصاحبه بوده است. به منظور اعتباريابي تحقيق از شگرد تحليل عاملي اكتشافي در نرم افزار spss تحليل عاملي تاييدي lisrel در نرم افزار سود جسته ايم.با توجه به شاخص هاي برازندگي مدل نظير CFI، GFI وNNFI،بالاي 90 درصد نشان مي دهد كه اين مدل معنادار مي باشد و شاخص ها بيانگر چهار مولفه مي باشند كه به ترتيب در عوامل زير دسته بندي گرديدند: عامل اول: رعايت استانداردهاي بين المللي كنوانسيون حقوق كودك؛عامل دوم: تخصصي شدن خدمات پليس نسبت به كودكان و نوجوانان؛ عامل سوم: پيشگيري از بزه ديدگي و بزه كاري كودكان و نوجوانان؛ عامل چهارم: تعامل با سازمان ها و نهادهاي داخلي و بين المللي مرتبط با حقوق كودك.