ارزيابـي و سنجش وضعيت پايـداري محله‌ها در شهـر سـردشت

Assessment and Measurement of The Sustainability Condition of the Neighborhoods in The Sardasht City

توسعه پايدار و به تبع آن توسعه پايدار محله‌اي، مفهومي است كه در سال‌هاي اخير در مجامع علمي مطرح شده است و ارتباط تنگاتنگي با آسيب‌هاي اجتماعي، زيست‌محيطي، اقتصادي و معيشت شهري، امنيت، مشاركت، شكل، بافت و مديريت شهري دارد. امروزه پايدارترين و موثرترين برنامه‌هاي توسعه‌اي آنهايي‌اند كه مبتني بر ويژگي‌ها و نيازهاي خانواده‌ها و جمعيت‌هاي محله‌اي تدوين و ارايه گردند؛ بنابراين، بررسي، شناخت و تحليل قابليت‌ها و توانايي‌هاي محله‌هاي شهري، گامي اساسي و مهم در فرايند تدوين برنامه‌ريزي‌هاي توسعه پايدار شهري تلقي مي‌شود. بر اين اساس، اين پژوهش درصدد ارزيابي و سنجش وضعيت پايداري محله‌ها در شهر سردشت از لحاظ 4 شاخص در ابعاد اجتماعي- فرهنگي، اقتصادي، زيست محيطي و نهادي-كالبدي برآمده است. اين تحقيق با رويكردي تـوصيفي- تحـليلي و مبتني بر مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي و نيز برداشت‌هاي ميداني و پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه محله‌هاي شهر سردشت است كه از بين آنها تعداد 380 نفر طبق جدول مــورگان به روش تصادفي ساده به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و داده‌هاي آن با نرم‌افزارهاي SPSS و GIS تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه ميزان پايداري محله‌هاي شهر سردشت از نظر ساكنان با ميانگين (66/2) پايين‌تر از حد ميانه پاسخ‌ها است و در حد مطلوبي قرار ندارد. چنانچه يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه بين محله‌هاي مختلف اين شهر به لحاظ برخورداري از شاخص‌هاي توسعه، نابرابري و اختلاف وجود دارد. طبق نتايج پژوهش، شاخص زيستي از بيشترين پايداري در شهر سردشت برخوردار است. همچنين نتايج حاصل از آزمون T نشان مي‌دهد، با مقايسه ميانگين پايداري محله‌ها، تنها محله‌هاي آشان، سرچاوه، فرهنگيان و ترمينال شرايط بهتري دارند و ميانگين پايداري آنها بالاتر از حد ميانه است كه در اين بين، كمترين ميزان پايداري نيز در محله‌هاي سه راه مارغان و گرده سور است.

Sustainable development and the subsequent neighborhood sustainable development is a concept that has been discussed in recent years in the scientific assemblies and has a close relationship with damages in social, environmental, economical and urban livelihoods, security, Participation, shape, texture and urban management. Today, most sustainable and most effective development programs are those which are based on the characteristics and needs of families and neighborhood communities. Therefore, the study, recognition and analysis of the abilitoies and capabilities of the urban neighborhoods is considered as a basic and important step in the process of developing, urban planning of urban sustainable development. Accordingly, this study is sought to evaluate the sustainability of Sardasht neighborhoods in terms of four dimensions of socio-cultural, economical, environmental and institutional physical alike. This research is a descriptive analytical one based on the documentary and library studies and field surveying. The population of this research is all Sardasht city neighborhoods, which among them 380 people were selected according to Morgan Table by simple random sampling as the statistical sample. And the data were analyzed using SPSS and GIS softwares. Results indicate that the the stability of Sardasht city neighborhoods from the view of inhabitants with the Average of (2.66), is lower than the median responses and is not desirable. The results show that between the different neighborhoods of the city, in respect of having developed indicators, there is inequality and tremendous difference. According to the research results, the biological indicator has the most stability in Sardasht city.The result of T-test shows that by comparing the mean of neighborhoodʹs sustainability, the neighborhoods of Ashan, Sarchaveh, Farhangian and terminal have better conditions and the average of their stability is higher than the medium limit that the lowest amount of stability is in the neighborhoods of Serahe Marghan and Grda Sur.