تأثير تكليف دوگانه بر متغيرهاي فضايي - زماني راه‌رفتن سالمندان داراي ضعف تعادل

Effects of Dual-Tasks on Spatial-Temporal Parameters of Gait in Older Adults with Impaired Balance

اهداف مطالعات نشان داده است كه اجراي يك تكليف دوگانه هم‌زمان با راه‌رفتن حتي در سالمندان سالم، موجب تغييرات زيادي در الگوي راه‌رفتن مي‌شود. مطالعه پارامترهاي فضايي-زماني و تغييرات آنها در گام‌برداري ناشي از تكليف دوگانه، بررسي تقارن در عملكرد پاي راست و چپ و مطالعه تغييرپذيري در اين پارامترها كمتر موردتوجه محققان قرار گرفته است. هدف اين پژوهش بررسي تغييرات رخ‌داده در پارامترهاي فضايي-زماني گام‌برداري به‌علت هم‌زماني آن با تكليف دوگانه شناختي در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلي بود.  مواد و روش ها داوطلبان شركت در اين پژوهش، شامل 30 سالمند مبتلا به ضعف تعادلي بودند كه سن بالاي 70 سال داشتند كه از طريق آزمون‌هاي برگ و MMSE انتخاب شدند. افرادي كه در آزمون برگ نمره پايين‌تر از 52 داشتند، در اين مطالعه شركت كردند و افرادي كه در آزمون MMSE نمره پايين‌تر از 23 كسب كردند، از اين مطالعه خارج شدند. پس از آشنايي با نحوه اندازه‌گيري و كسب رضايتنامه كتبي، شركت‌كنندگان در دو وضعيت، راه‌رفتن طبيعي و راه‌رفتن با تكليف دوگانه شناختي، يك مسير 12 متري را طي كردند. پارامترهاي فضايي-زماني از طريق دوربين‌هاي ويكون ثبت شد. سپس با استفاده از نرم‌‌افزار پلي‌گن متغيرهاي كادنس، سرعت راه‌رفتن، طول استپ، طول استرايد، زمان استپ و استرايد، زمان استنس و نوسان، زمان حمايت يك پا و حمايت دو پا، جداشدن پاي مخالف، تماس پاي مخالف با زمين و زمان جداشدن پنجه، برحسب درصدي از طول چرخه راه‌رفتن استخراج شد. تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات با روش اندازه‌گيري مكرر و با سطح معني‌داري 05/0>P انجام شد.   يافته ها نتايج نشان داد از ميان يارامترهاي موردبررسي، متغيرهاي كادنس و سرعت راه‌رفتن در راه‌رفتن با اجراي تكليف دوگانه نسبت به راه‌رفتن عادي كاهش معني‌داري يافت. باوجوداين زمان استپ، زمان استرايد، زمان حمايت دوگانه، زمان حمايت يك پا، مدت زمان استقرار و نوسان در راه‌رفتن با تكليف دوگانه نسبت به راه‌رفتن عادي كاهش معني‌داري نشان داد (05/0>P). شاخص عدم‌تقارن در راه‌رفتن همراه تكليف دوگانه نسبت به راه‌رفتن عادي در پارامترهاي كادنس، زمان استرايد و طول استرايد، افزايش معني‌داري داشت و در بقيه پارامترها اختلاف معني‌دار نبود. نتايج نشان داد تغييرپذيري پارامترهاي گام‌برداري از يك گام به گام بعدي در راه‌رفتن با اجراي تكليف دوگانه نسبت به راه‌رفتن عادي تغيير معني‌داري نشان نداد. به‌بيان‌ديگر در اين مطالعه با ارائه تكليف دوگانه، سالمندان مبتلا به ضعف تعادلي گام‌هاي همساني داشتند. همچنين با وجود كاهش معني‌دار در سرعت كلي گام‌برداري، زمان‌بندي بين دو مرحله استقرار و نوسان در راه‌رفتن با ارائه تكليف هم‌زمان تغيير معني‌داري را نسبت به راه‌رفتن عادي نشان نداد.  نتيجه گيري نتايج نشان داد در راه‌رفتن با اجراي تكليف دوگانه نسبت به راه‌رفتن عادي، زمان اتكاي دوگانه و زمان استقرار افزايش و نيز سرعت گام‌برداري كاهش مي‌يابد كه با توجه به پيشينه تحقيقات، اين عوامل با افزايش بي‌ثباتي و درنتيجه افزايش خطر سقوط ارتباط دارد. بنابراين در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلي، اجراي تكليف دوگانه هم‌زمان با راه‌رفتن مي‌تواند خطر سقوط را افزايش دهد. با توجه به افزايش عدم‌تقارن در راه‌رفتن با تكليف دوگانه، به‌نظر مي‌رسد هماهنگي و تقارن دوجانبه حساسيت زيادي به تكليف شناختي هم‌زمان داشته باشد. اين عدم‌تقارن در عملكرد بين پاها به‌عنوان خطر سقوط شناخته شده است. ازاين‌رو، با توجه به نتايج بيان‌شده مي‌توان نتيجه گرفت كه راه‌رفتن در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلي به عملكرد شناختي بيشتري نياز دارد و انجام تكليف هم‌زمان شناختي، موجب تداخل در منابع توجهي و در نتيجه تغيير در الگوي راه ‌فتن مي‌شود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود كه سالمندان مبتلا به ضعف تعادلي كه با خطر سقوط بيشتري مواجه هستند، از توجه به تكاليف هم‌زمان شناختي در حين راه‌رفتن خودداري و فقط بر راه‌رفتن تمركز كنند.

Objectives Studies have shown that doing dual tasks during walking could radically change the pattern of walking even in healthy older people. The study of spatial-temporal parameters and their changes in walking with dual tasks, symmetry in right and left legs functions as well as changes in these parameters have received scant attention from researchers. Therefore, the purpose of this study was to evaluate the changes in spatialtemporal parameters of walking due to their simultaneous execution with cognitive dual-task in older people with impaired balance. Methods & Materials Thirty older adults with weak balance voluntarily participated in this study. The study subjects were selected through Berg and Mini-Mental State Examination (MMSE) tests. The subjects who got scores lower than 52 in the Berg test were allowed to participate in the study. On the other hand, those who got scores lower than 23 in the MMSE test were excluded from the study. After subjects’ familiarity with the measurements and taking their informed consents, they walked 12 meters under 2 conditions; normal walking and walking with a cognitive dual-task. Spatial-temporal kinematic parameters were recorded by Vicon cameras. Then, by using the Polygon software, the variables of cadence, walking speed, step length, stride length, duration of step and stride, duration of stance and swing, time of single leg support and double leg support, separation of other leg, touching of other leg to the ground, and time of separation of fingers were calculated in terms of percentages of walking cycle. The obtained data were analyzed using repeated measures ANOVA at a significant level of P<0.05. Results The results showed that among the examined parameters, the variables of cadence and walking speed during walking with dual-task were reduced significantly compared to normal walking. The duration of the step, stride, time of double support, time of single leg support, the time of standing and swing in walking along with dual-task compared to normal walking showed a significant reduction (P<0.05). Asymmetry index in walking with dual-task compared to normal walking showed a significant increase in parameters of cadence, duration of step and stride; however, the changes in other parameters were not significant. The findings showed that the changes in stepping parameters from one step to the next one in walking with dualtask compared to normal walking had no significant changes. In other words, the older people with impaired balance had similar steps. Moreover, despite a significant decrease in speed and stance and swing time, the timing of the 2 phases of stance and swing with and without dual-task did not show any significant differences. Conclusion The results showed that the duration of double reliance and stance increase when walking with dual task than when normal walking. Therefore, in the elderly with poor balance, doing dual-task with walking could increase the risk of fall. With regard to increase in asymmetry in walking with dual-task, it seems that mutual harmony and symmetry is very sensitive to concurrent cognitive task. This asymmetry in the function of legs is considered a risk factor in falling. Thus, based on the results, walking of the elderly with poor balance needs better cognitive performance. Doing concurrent cognitive tasks could intervene with attention sources and consequently change the walking pattern. Therefore, we recommend that the older people with weak balance and prone to falling should refrain from cognitive dual-task during walking and focus on walking itself.