بررسي غلظت باقي مانده آفت كش ديازينون در منابع آب زيرزميني دشت همدان-بهار در سال 1393

Investigation of Diazinon Residue in Groundwater Resources of Hamedan-Bahar Plain in 2014

زمينه و هدف: رشد روزافزون جمعيت و نياز به افزايش توليد محصولات كشاورزي، باعث توسعه كاربرد آفت كش ها شده است. از اين‌رو سلامتي بشر به‌دليل وجود باقي‌مانده اين تركيبات در محيط از جمله منابع آب سطحي و زيرزميني با مخاطره جدي مواجه شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين غلظت باقي مانده آفت كش ديازينون در منابع آب زيرزميني دشت بهار همدان در سال 1393 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پس از بازديد ميداني و انتخاب 20 ايستگاه در سطح دشت بهار، نمونه برداري از آب زيرزميني در فصل تابستان انجام گرفت. نمونه ها با استفاده از روش استخراج فاز مايع آماده و غلظت باقي مانده سم به وسيله دستگاه اسپكتروفتومتر در 3 تكرار خوانده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون‌هاي Kolmogrov-Smirnov، one-way ANOVA، One Sample T Test و Pearsonʹs Correlation Coefficient انجام شد. يافته ها: ميانگين غلظت سم ديازينون در نمونه هاي آب زيرزميني دشت بهار برابر با 06/0±23/0 ميلي گرم در ليتر بود. نتايج مقايسه ميانگين غلظت باقي مانده سم ديازينون در نمونه ها با رهنمود WHO نيز بيان گر آن بود كه ميانگين غلظت باقي مانده سم در منابع آب زيرزميني از حد مجاز بيش تر است. نتيجه گيري: ميانگين غلظت باقي مانده سم ديازينون در نمونه هاي آب زيرزميني دشت همدان- بهار در فصل تابستان سال 1393 از رهنمود WHO (10/0 ميلي گرم در ليتر) بيش تر است. بنابراين استحصال از منابع آب زيرزميني اين دشت به منظور شرب و يا ساير كاربري ها از نظر ميانگين غلظت باقي مانده ديازينون مخاطره آميز است.

Background & Objective: Increasing population growth, and therefore, increasing requirements for development of the agricultural productions, lead to be overused the pesticides. So, their residues in environment, particularly surface and groundwater resources, create human health risks. Therefore due to the serious risk to human health, this study was carried out for assessing the diazinon residues in groundwater samples of Hamedan-Bahar Plain in 2014. Material and Methods: Water samples were collected from 20 stations along the Hamedan-Bahar Plain in summer 2014. After preparation and processing the samples in the laboratory according to liquid phase extraction, diazinon residues in samples were determined using a spectrophotometric method in three replications. All statistical analyses were performed by SPSS 20 software using Kolmogrov-Smirnov, one-way ANOVA, One Sample T Test and Pearsonʹs Correlation Coefficient. Results: The results showed that the mean concentration of diazinon residues in samples was 0.23±0.06 µg/mL-1, being upper than the Maximum Contaminant Levels (MCLs) provided by the WHO. Conclusion: Since based on WHO guideline the mean concentrations of diazinon residues in groundwater resources of Hamedan-Bahar Plain were upper than MCLs, therefore; exploitation of water for drinking has adverse effect on consumersʹ health. In this regards, concerning increased use of agricultural inputs especially pesticides, regular periodic monitoring of chemical pollutants content in groundwater resources of study area is recommended.