نرخ بهينه ماليات به عنوان ابزار سياست مالي: رهيافت تيوري كنترل بهينه پويا

The Optimal Tax Rate as a Fiscal policy Tool: Dynamic Optimal Theory Approach

در اقتصاد ايران تاكنون پايه هاي مالياتي متعددي شناسايي شده است و از اين پايه هاي مالياتي با نرخ هاي متفاوت، ماليات اخذ مي-شود. سوالي كه در اينجا به ذهن مي رسد اين است كه آيا اين نرخ ها بهينه هستند؟ آيا مي توان يك نرخ ميانگين بهينه را تعيين نمود به نحوي كه بتواند رشد و رفاه بيشتري را به همراه داشته باشد؟ مطالعه حاضر در پي تعيين نرخ بهينه ماليات در ايران با استفاده از داده-هاي سري زماني دوره 1393-1357 مي باشد. در اين مطالعه تلاش شده است با استفاده از مدل رشد درونزا، نرخ بهينه ماليات با استفاده از رهيافت كنترل بهينه پويا و روش اصل ماكزيمم محاسبه گردد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد مهمترين عوامل موثر بر تعيين نرخ ماليات بهينه عبارتند از: نسبت مخارج بخش خصوصي به بخش دولتي، نسبت سرمايه گذاري بخش دولتي به بخش خصوصي، نرخ استهلاك، نرخ ترجيح زماني، كشش تابع توليد نسبت به سرمايه گذاري بخش خصوصي و بخش دولتي و پيشرفت فني. از بين عوامل فوق نسبت مخارج بخش خصوصي به بخش دولتي تاثير منفي و نسبت سرمايه گذاري بخش دولتي به بخش خصوصي تاثير مثبت بر نرخ ماليات بهينه دارند. ساير متغيرها تاثير معني داري بر نرخ ماليات بهينه نداشتند. علاوه بر اين، بر اساس مدل فوق الذكر نرخ بهينه ماليات حدود 20 درصد است.

Up to now in Iranʹs economy, a numerous tax bases have been identified with different rates. Hereʹs the question that comes to mind is whether these rates are optimal. Is it possible to determine an average optimal rate in a way that would bring greater growth and prosperity? In the present study, weʹve been looking for Iranʹs optimal tax rate using time series data in the years 1978-2014 via a dynamic optimal control approach and the maximum principle. According to the findings, the optimal tax rate is 20%. And the main factors affecting tax rate are: the ratio of expenditures of the private sector to the public sector, the ratio of investment in the public sector to the private sector, depreciation rate, and rate of time preference, elasticity of production function to the investment in private sector and public sector and technical progress. Among the above factors, the ratio of expenditures of the private sector to the public sector has a negative effect and the ratio of Investment in the public sector to the private sector has a Positive effect on optimal tax rate.