تاثير شدت چرا بر ويژگي هاي پوشش گياهي اطراف منابع آب، مطالعه موردي: مراتع ييلاقي شهرستان پيرانشهر

هدف از اين مطالعه ارزيابي تغييرات ويژگي­ هاي پوشش گياهي در اثر شدت چرا در اطراف منابع آب است. براي اين كار سه آبشخوار در مراتع حوزه آبخيز سيلوه واقع در شهرستان پيرانشهر انتخاب و در اطراف هر آبشخوار دو منطقه به فواصل صفر تا 150 و 150 الي 300 متري جدا شد. در چهار جهت جغرافيايي و در هر فاصله يك ترانسكت 150 متري مستقر (در مجموع 12 ترانسكت) و در امتداد هر ترانسكت به فاصله هر 15 متر يك پلات (در مجموع 240 پلات) يك متر مربعي قرار داده شد. نمونه برداري به روش تصادفي-سيستماتيك انجام و در هر پلات فهرست گونه هاي موجود، درصد پوشش هر گونه، درصد تركيب گياهان طبقه I، II، III و تراكم يادداشت شد. تجزيه و تحليل داده ها به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي و محاسبه شاخص­ هاي تنوع، غنا و يكنواختي با نرم افزار Past انجام شد. نتايج نشان داد كه اختلاف معني­ داري در سطح يك درصد در ميزان تركيب گياهان I، II، III، يك ساله، چندساله و كل درصد پوشش در بين دو فاصله مورد بررسي وجود دارد. بيشترين درصد تركيب و تراكم گونه­ هاي B. tomentellus (به ترتيب 1.48 و4.35) و F. ovina (به ترتيب 1.12 و 3.44) در فاصله دوم مشاهده شد. بيشينه ميزان شاخص شانون وينر و مارگالف در فاصله دوم آبشخوار سوم و ميزان آن به ترتيب 2.18 و 4.10 مي­ باشد. شاخص يكنواختي پايلو نيز عدم يكنواختي در دو فاصله و سه آبشخوار را نشان داد.