چالش‌ها و ضرورت‌هاي ديپلماسي اقتصادي ايران و الزامات آن در حوزه سياست خارجي

Challenges and Necessities of Economic Diplomacy and its Implications for Foreign Policy

ايران به‌عنوان كشوري كه از‌يك‌سو با چالش‌هاي درون‌ساختاري اقتصادي به‌گونه‌اي تاريخي مواجه است و از رهگذر آن از عدم انطباق ساختاري با نظام اقتصاد جهاني رنج مي‌برد، و از‌سوي‌ديگر دهه‌هاست كه با سياست‌هاي تحريمي غرب دست‌و‌پنجه نرم مي‌‌كند، ضرورت‌هايي پيرامون توسعه اقتصادي و سياست خارجي توسعه‌گرا فراروي خود دارد. براين‌اساس، دغدغه نوشتار حاضر واكاوي عوامل كاربست ديپلماسي اقتصادي در سياست خارجي ايران را ضروري مي‌سازد و همچنين چيستي و چگونگي الزاماتي كه ناظر بر اجراي آن است. تز اصلي نوشتار حاضر آن است كه از‌يك‌سو بازيابي قدرت ملي و بازدارندگي تهديدهاي محيطي كاربست ديپلماسي اقتصادي در سياست خارجي ايران را ضروري مي‌سازد و از‌سوي‌ديگر، اين ضرورت‌ها در بستر چالش‌هاي درون‌ساختاري، الزامات راهبردي در سطوح كارگزاري، نهادي و سياستي را به‌عنوان نقطه‌ عزيمت در اولويت دستوركار ديپلماسي اقتصادي قرار مي‌دهند. اين الزامات به هم‌پيوندي تدريجي اقتصاد ملي ايران با اقتصاد بين‌الملل كمك مي‌رسانند.

Iran is seen as a country that historically faces internal structural challenges through which suffers non-conformity with structure of global economic system. In addition, for decades it has confronted sanction-based policies by west. Thus, it faces necessities regarding economic development and developmentalist foreign policy. In this framework, this paper aims to examine factors that make it necessary to apply economic diplomacy and its imperatives and how to apply it. Core claim is that, on the one hand, recovering national power and deterrening threats make it necessary to apply economic diplomacy in Iranʹs foreign policy, and on the other hand, internal structural challenges place strategic imperatives as starting point in the agenda of economic diplomacy. The imperatives contribute to promote a gradual synery between Iranʹs national economy and international economics at the short to medium term.