تأثير تكليف دوگانه، مجرد و تركيبي بر راه‌رفتن زنان سالمند با تجربۀ افتادن و بدون تجربۀ افتادن

The Effect of Dual Task, Single Task, and Combined Task on Older Adults’ Gait, with or without the Experience of Falling

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تكلیف دوگانه، مجرد و تركیبی بر راه‌رفتن زنان سالمند با تجربۀ افتادن و بدون تجربۀ افتادن می­باشد. بدین­منظور، 120 زن سالمند شهرستان بابل كه در دامنۀ سنی 80ـ60 سال قرار داشتند­ به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به­شكل تصادفی در گروه‎های كنترل و تمرینی دوگانه، مجرد و تركیبی جای گرفتند. جهت سنجش كیفیت راه­رفتن سالمندان­ از آزمون برخاستن و حركت­كردن زمان‎دار استفاده شد. پس از مرحلۀ پیش­آزمون، گروه‏های مختلف تمرینی بر­اساس برنامۀ مشخص با توجه به گروه خود،­­ به تمرین راه­رفتن با شرایط تكلیف مجرد، دوگانه و تركیبی پرداختند و پس از دوماه، مجدداً در آزمون برخاستن و حركت­كردن زمان‎دار حضور یافتند. شایان­ذكر است كه آزمون در دو شرایط تكلیف مجرد و تكلیف دوگانه برای تمام گروه‏ها انجام پذیرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط نشان می­دهد كه اثر مداخله و اثر تعاملی مداخله در گروه در دو شرایط آزمون با اجرای تكلیف مجرد و تكلیف دوگانه معنادار می­باشد (0.05≥P)، اما تفاوت بین این دو شرایط در پس­آزمون معنادار نیست. این احتمال وجود دارد كه افزایش قابلیت شناختی و جسمانی زنان سالمند، زمینه‎ساز بهبود امتیازات كیفیت راه­رفتن آن­ها بوده است.

The main aim of this study was to determine the effect of dual-task, single-task, and combined-task training on older adults’ gait, with or without the experience of falling. For this purpose, we recruited 120 volunteers in Babol in the 60–80 age range. The participants were randomly divided into different groups, including: two control groups, two experimental groups assigned with single task, two experimental groups assigned with dual task, and two groups assigned with combined task. To evaluate the quality of gait in older adults, we applied the ‘Timed up and go test (TUG).’ After pre-examining the participants according to the task their groups were assigned, they participated in single-task, dual-task, and combined-task exercises. After about two months, the subjects participated in TUG again. All groups were assessed in both single-task and dual-task conditions. The results of mixed ANOVA test showed that the effect of intervention, and the interactive effect of intervention and group under both test conditions were meaningful, but the post-test difference between these two conditions was not significant. Probably, the increase in cognitive and physical ability is the key reason for a better quality of gait.