نشانه‌هايي از اسطوره زايش در سنگ ‌نگاره‌هاي نو يافته تنگه بهرام چوبين

Signs of the myth of procreation in the newfound rock art in Bahram Choobin Strait

منطقه سيمره (شهرستان دره‌شهر) باوجود ارتفاعات كبيركوه، از گذشته هاي دور تا كنون يكي از منابع غني براي زيستن و تداوم حيات ساكنان بوده است. آثار فراوان برجاي‌مانده از دوران مختلف تاريخي و فرهنگي گذشتگان، سندي بسيار محكم براي اثبات چنين ادعايي است. نگارندگان كه براي بررسي آثار برجاي‌مانده از دوره ساسانيان به تنگه بهرام چوبين رفته بودند، متوجه نگاره‌هاي صخره اي برجاي‌مانده اي در اين مكان شدند كه قديمي‌تر از آثار ساساني اين منطقه به‌نظر مي‌رسيدند. بي‌گمان، اين نگاره ها يادمان هاي مردمان ساكن در اين منطقه بودند. اين نگاره ها با توجه به شواهد، چرا و مسائل مربوط به دامداري و يا ارتباط بين انسان و حيوان (بز كوهي) را به ذهن منتقل مي كنند. سؤالات اصلي پژوهش عبارت‌اند از: اين سنگ‌نگاره ها به چه دوره تاريخي تعلق دارند؟ آيا اين نقوش علاوه‌بر مباحث مربوط به گذران معيشت، بيان‌كننده انديشه اي اساطيري در اين سرزمين هستند؟ فرضيه پژوهش اين است كه قدمت اين سنگ نگاره ها به هزاره اول ق.م برمي‌گردد و فراواني نقش بز كوهي در ساير آثار موزه اي اين منطقه، وجود يك انديشه اساطيري به‌نام «اسطوره زايش» را در فرهنگ و هنر اين مردمان نشان مي‌دهد. مطالعات نشان مي‌دهند كه اين سنگ نگاره ها به احتمال فراوان به هزاره اول ق.م متعلق هستند و در اين هزاره، اسطوره زايش براساس شواهد و مدارك، در آثار برجاي‌مانده از آن‌ها نمود يافته است. اين پژوهش را با روش توصيفي و تحليلي و جمع‌آوري اطلاعات با مطالعات ميداني و كتابخانه اي انجام داده‌ايم.

Seimareh region (Darh Shahr township), with the advantage of being located close to Kabir Kooh highlands, has always been a rich resource for its inhabitants to well sustain a life. The existence of various remnants from different historiccultural periods of time in this region could be a valid piece of evidence for what was just said. The authors who had already taken an expedition to this strait for conducting a survey on the Sassanid relics in the region could notice the onrock reliefs/designs there for the first time. These designs definitely belong to people who some time used to be residents in this region. The main theme of this rockart works appears to be cattle’s grazing or in particular the relation existing between human and ibex. Our main questions here are as follow. Which period of time do these reliefs belong to? Do these reliefs represent mythological beliefs as well as daily life and subsistence base of their creators? The presumption our study is based on come from the fact that the abundance of the motif of this animal (ibex) on the other museum objects indicates the existence of a mythological idea, i.e. the myth of procreation, in these people’s art and culture. In the end we will come to this conclusion that these rockart works probably date back to the first millennium B.C. since during this millennium the myth of procreation could be observed on other different existing records and finds. This study has been carried out applying a descriptiveanalytic method beside both library and field researches.