بررسي پايداري تورّم در ايران در چارچوب الگوي بازگشت كننده به ميانگين

در اين تحقيق براي بررسي امكان تبعيت نرخ تورم از مدل بازگشت كننده به ميانگين و تعيين مقدار تعادلي و بلندمدت آن بر مبناي مدل نظري- رياضي اورنستين -آلن بك، مدلي با استفاده از روش TGARCH(1,1) براي اقتصاد ايران و براي دوره ي زماني 1م1369 - 12م1388 تخمين زده شده است. متغيّرهاي به كار رفته در اين مدل دو فاكتوره، نرخ هاي رشد CPI و PPI بوده است. يافته هاي اين تحقيق نشان دادند كه هم چون نتايج به دست آمده از مجموعه ي كشورهاي OECD، تورّم در ايران، از مدل بازگشت كننده به ميانگين همراه با جهش پيروي مي كند؛ اما به دليل بالا بودن سطح اين ميانگين، نااطميناني ناشي از بي ثباتي نرخ هاي تورم پايدار شده و رفاه مصرف كنندگان را كاهش داده است.

In this lecture, to study the possibility that inflation rate can follow the Mean-Reversion model and to study its impacts on the structure of Iran economy, we have estimated a model with TGARCH (1, 1) approach for Iranʹs economy of the monthly period of 1990- 2010 using literature and based on the "Ournestin Uhlenbeck" theoretical-mathematical model. Variables used in this two-factor model are CPI and PPI growth rates. As the same results obtained from OECD countries, the findings of this research revealed that inflation in Iran follows Mean-Reversion model with jump diffusion. Further studies of this research showed that Iranʹs economy has a propel structure for investing. But since the level of this average is high, uncertainty resulted from instability of inflation rates has become stable and has decreased the consumersʹ welfare.