بازار به مثابه ميدان: تحليل بورديويي بازار با تاكيد بر بازار سنتي تهران

Bazaar as a Field: Bourdieuean Analysis of Tehran Traditional Bazaar

هدف مقاله‌ي حاضر تحليل بازار به‌مثابه ميدان است. تلاش شده است بااستفاده از نظريه‌ي ميدان بورديو و براساس رويكرد روش‌شناختي تركيبي و استفاده از تكنيك‌هايي چون مشاهده، مشاهده‌ي مشاركتي، مصاحبه و استفاده از اسناد و منابع معتبر به تحليل بازار سنتي تهران پرداخته شود. براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان گفت كه بازار برخاسته از نظم خودانگيخته نيست و كنش بازاريان در بستري از نظم و هماهنگي اتفاق نمي‌افتد؛ بلكه بازار به‌مثابه ميداني است كه بازاريان در آن بااتكا بر منابع و سرمايه‌هاي مختلف و به‌اقتضاي خصوصيات عادت‌واره‌اي متفاوت به رقابت با يك‌ديگر مي‌پردازند. هم‌چنين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بازار سنتي تهران در نيم‌ قرن گذشته در سه مرحله شاهد تغييرات ساختاري بوده و به‌تبع آن در هر مرحله از تغيير ساختاري، نيروهاي درون بازار جابه‌جا شده و قواعد آن تغيير يافته است.

The main target of the present study is analyzing Bazaar as a field. Analysis of Tehran traditional bazaar was performed based on compound methodological approach and Bourdieu’s field theory, and through applying techniques such as observation, participant observation, interviews and so on. Moreover, credible sources and documents were studied. Based on the findings, it can be said that contrary to the conventional economic (neoclassical) approaches, Bazaar does not act based on spontaneous order and the Bazaaris’ interactions do not occur in an ordered and coordinated manner. Rather, Bazaar acts like a field in which Bazaaris compete against each other relying on their different sources and capitals, and in accordance with their particular habitual traits. Furthermore, the findings show that during the previous half century, Tehran’s traditional bazaar has experienced structural changes in three stages. Bazaar’s internal forces have been displaced in each stage and the rules have changed accordingly.