مطالعه پديدارشناختي جوهر كارآفريني عمومي

كارآفريني اجتماعي امري حياتي در «تسهيل تغييرات» در بخش عمومي و درك مسايل خاص اجتماعي است.اما فهم از كارآفريني عمومي به خاطر تسلط نظريات اقتصادي، دشوار است.پژوهش حاضر به اكتشاف و توصيف تجارب زيسته كارآفريني عمومي پرداخته تا از اين طريق به توصيف پديدارشناختي جوهره كارآفريني عمومي نايل شود.براي اين منظور، پس از آنكه تجربيات در حال ظهور توسط پژوهشگر خلق شدند، هر موضوع مشترك با توصيفات متني خاصي از تجربيات كارآفرينان شركت‌كننده در تحقيق، مورد استناد قرار گرفتند. خوشه‌بندي تم‌ها در هشت روايت(شايستگي‌هاي كارآفرينانه، روح كارآفرينانه، عوامل ساختاري، عوامل محيطي، روايت مربوط به اقدامات تشخيص، ارزيابي و بهره‌برداري از فرصت و در نهايت، روايت آثار و پيامدهاي اقدامات كارآفرينانه) شكل گرفت.در انتها براي دستيابي به جوهره پديده كارآفريني، توصيفات منسجم متني با سازه‌هاي عام تلفيق شدند.مجموع هشت طبقه از افقهاي مربوط به متن، در درون ساختار سه مفهومي سازماندهي شده‌اند. جوهره كلي كارآفريني عمومي به اين صورت است كه كارآفرين عمومي به عنوان عامل انساني پديده كارآفريني، مجموعه اقدامات، فعاليتها و رفتارهايي(مفهوم نخست: اقدامات كارآفرينانه) را در جهت هدف و نتيجه‌اي مشخص(مفهوم سوم: آثار و پيامد فعاليت) و بر اساس مجموعه‌اي از شايستگي‌ها و روح حاكم بر فعاليت و با حمايت عوامل سازماني، محيطي خاصي انجام مي‌دهد(مفهوم دوم: توانمندسازهاي كارآفريني) به انجام مي‌رسانند. پژوهش حاضر به شكل بالقوّه مي‌تواند منجر به خلق قلمرو پژوهشي براي كارآفريني اجتماعي شود كه به كاهش ماهيت غير تجمعي پژوهشهاي اخير در حوزه كارآفريني اجتماعي، منجر شود.