مقايسه‌ي تاثير كلرهگزيدين و مسواك زدن در پيشگيري از پنوموني ناشي از ونتيلاتور

Evaluating the Effect of Chlorhexidine and Tooth Brushing in Preventing the Ventilator Associated Pneumonia

زمينه و هدف: پنوموني ناشي از ونتيلاتور يك عفونت شايع در بخش مراقبت ويژه بوده و با افزايش عوارض و مرگ و مير همراه است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير مراقبت دهاني به روشي مكانيكي (مسواك)، دارويي (كلرهگزيدين) و تركيبي (مسواك و كلرهگزيدين) در پيشگيري از بروز پنوموني ناشي از ونتيلاتور در بيماران بدحال بستري در بخش مراقبت هاي ويژه پايه ريزي شد. روش بررسي: بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان آيت اله موسوي زنجان كه در طي 24 ساعت تحت انتوباسيون قرار مي گرفتند جهت شركت در مطالعه انتخاب شدند. 180 بيمار به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند كه شامل: 1. گروه اول (60 نفر) استفاده از محلول دهاني 12/0 درصد كلرهگزيدين؛ 2. گروه دوم (61 نفر) استفاده از مسواك؛ 3. گروه سوم (59 نفر) استفاده ي توام از محلول دهاني 12/0درصد كلرهگزيدين و مسواك. پنوموني وابسته به ونتيلاتور نيز با نمره دهي باليني عفونت ريوي تعيين شد. يافته ها: در بين سه گروه تفاوت قابل ملاحظه اي از نظر ميزان بروز پنوموني وابسته به ونتيلاتور وجود نداشت. در روز سوم 4/29 و در روز هفتم 4/59 درصد بيماران پنوموني داشتند. ميزان بروز پنوموني در روز سوم و روز هفتم بين سه گروه تفاوت معني داري نداشت. نتيجه گيري: روش هاي مكانيكي و دارويي يا تركيبي مراقبت دهان و دندان بيماران بستري در بخش مراقبت ويژه، هيچ ارجحيتي بر يكديگر در كاهش ميزان بروز پنوموني ندارند.

Background and Objective: Ventilatorassociated pneumonia is a common infection in intensive care units leading to increased morbidity and mortality. This study was conducted to examine the effects of mechanical (tooth brushing), pharmacological (topical oral chlorhexidine), and their combination (tooth brushing plus chlorhexidine) in oral care on preventing the ventilatorassociated pneumonia of critically ill patients in intensive care units. Materials and Methods: Patients admitted to intensive care units of Ayatollah Mousavi Hospital of Zanjan that received intubation within 24 hours were considered as subjects of this study. The patients (n= 180) were randomly allocated to three groups: first group (n=60) was administered 0.12% solution of chlorhexidine oral swab second group (n=61) used tooth brushing third group (n=59) used both tooth brushing and chlorhexidine oral swab. Ventilatorassociated pneumonia was determined by using the Clinical Pulmonary Infection Score. Results: The three groups did not differ significantly in clinical characteristics. At days 3 and 7, pneumonia developed in 29.4% and 59.4% of patients, respectively. The frequency of pneumonia at days 3 and 7 was not different in three groups. Conclusion: Mechanical and pharmacological or their combination in oral care did not point to any kind of superiority of one approach over another in terms of the prevention of ventilatorassociated pneumonia.