تاثير ليزر گاليوم-آرسنايد (904 نانومتر) بر كاهش سطح زخم و تغيير ايندكس مچ پايي-بازويي در زخم پاي ديابتيك

Effect of Ga-As Laser on Decrease of Wound Surface Area and ABI Value in Diabetic Foot Ulcers

زمينه و هدف: زخم پاي ديابتي به عنوان يكي از شايع ترين عوارض ديابت شناخته شده است كه معمولا به درمان هاي متداول ترميم زخم مقاوم مي باشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي اثر ليزر كم توانGa-As با 904 نانومتر بر ترميم زخم مزمن پاي بيماران ديابتي نوع 2 مي باشد. روش بررسي: 27 بيمار ديابتي با زخم پاي ايسكميك با درجه ي 2 معيار واگنر به طور تصادفي به دو گروه ليزر درماني (15 بيمار) و گروه پلاسبو (12 نفر) تقسيم شدند. در گروه ليزر درماني، ليزر (GaAs، 2 ژول بر سانتي متر مربع، 90 ميلي وات) و در گروه پلاسبو پروب ليزر مطابق با گروه درمان اما به صورت خاموش به كار برده شد. درمان معمول جهت ترميم زخم در هر دو گروه بعد از ليزر درماني، سه بار در هفته و تا دوازده جلسه اعمال گرديد. محيط سطح زخم و دماي محيط اطراف محل زخم (قبل و بعد از درمان)، در جلسات اول، ششم و دوازدهم، و شاخص مچ پايي-بازويي در جلسات اول و دوازده ارزيابي شد. يافته ها: در گروه ليزر درصد بسته شدن سطح زخم نسبت به سطح پايه در جلسه 6 و 12 (به ترتيب 43/97±6/36، 72/02±7/22درصد) نسبت به گروه پلاسبو (به ترتيب 6/48±/7/98، 12/69±9/05 درصد) افزايش معناداري نشان داد (0/05>P). اما تغييرات در ميزان شاخص مچ پايي-بازويي و دماي اطراف محل زخم در دو گروه تفاوت معناداري با يكديگر نداشت. نتيجه گيري: به نظر مي رسد ليزر گاليوم آرسنايد از طريق اثر فوتو شيميايي غير حرارتي در محيط زخم منجر به تسريع بسته شدن زخم مزمن پاي بيماران ديابتي مي شود.

Background and Objective: Diabetic foot ulcer as one of the most common complications of diabetes mellitus is known to be resistant to conventional treatment of wound healing. The objective of this study was to evaluate the efficacy of low level laser therapy with GaAs laser, 904 nm, in foot ulcer healing of type 2diabetic patients. Materials and Methods: 27 patients with Type 2 diabetes mellitus suffering from Wagner Grade II ischemic foot ulcers were randomly divided into two groups: GaAs laser (n=15) and placebo (n=12). In the laser therapy group, GaAs, (2 j/cm2, 90mW) was applied while in the placebo group laser probe was set similar to the laser group, but the power was off. Conventional treatment after laser therapy was done for both groups in a similar vein, i.e., three times a week for twelve sessions. Wound surface area and temperature around the wound (before and after therapy) in the 1st, 6th and 12th sessions and Ankle Brachial Index (ABI) in the1st and 12th sessions were recorded. Results: Throughout the 6th and 12th sessions, reduction in wound surface percentatage in comparison with baseline was significantly (P<0.05) higher in the laser group (43.98plusmn 6.36, 72.08plusmn 7.22 respectively) than the placebo group (6.48plusmn 7.98, 12.69plusmn 9.05 respectively), but the skin temperature and ABI values did not show any significant difference. Conclusion: GaAs laser using photochemical and nonthermal mechanisms may be effective on the acceleration of diabetic chronic foot ulcer closure.