تبارشناسي آهوان فلات مركزي ايران با تكيه بر ژن سيتوكروم bميتوكندري

توالي يابي ژنوم ميتوكندريايي يكي از پركاربردترين روش­هاي مطالعه روابط تبارشناختي پستانداران محسوب مي­شود. اين قبيل پژوهش ها در بررسي واگرايي درون گونه­اي، اولويت بندي اقدامات حفاظتي، مطالعه منشاء پيدايش گونه ها، نظريه پناهگاه­ها و مطالعات ديگري از اين قبيل مورد بهره برداري قرار مي­گيرند. آهوها از نمونه گونه­هايي محسوب مي­شوند كه همواره مطالعات تاكسونوميك متعددي در دنيا و در ايران در مورد آنها انجام شده است. اغلب مطالعات بر وجود سه گونه از جنسGazellaاتفاق نظر دارند در عين حال هنوز بحث­هاي زيادي در خصوص جايگاه تبارشناختي جمعيت­هاي مختلف و وجود يا عدم وجود زيرگونه­ها در زيستگاه­هاي مختلف وجود دارد. در اين بررسي، تلاش گرديد تا با توالي يابي ژن سيتوكروم bميتوكندري وضعيت تبارشناختي اين گونه در فلات مركزي شامل جمعيت­هايي از استان­هاي يزد، اصفهان و كرمان مورد بررسي قرار گيرد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه جمعيت متعلق به استان يزد بيشترين واگرايي تبارشناختي را نسبت به جمعيت­هاي اصفهان و كرمان دارا مي­باشند. همچنين نتايج به دست آمده در اين پژوهش حاكي از تنوع ژنتيكي نسبتا پايين آهوان فلات مركزي ايران مي­باشد. بطوريكه تفاوت ژنتيكي بين آهوان فلات مركزي ايران بيش از 002/0 نيست. البته با توجه به اندازه نمونه مورد استفاده در طرح آزمايشي لازم است اين نتايج با احتياط مورد تفسير قرار گيرند.