سنگ نگاري و ژئوشيمي سنگ هاي رسوبي سيليسي-آواري ميوسن گستره نيريز (برش هاي روشن كوه و كوه آسكي) با تأكيد بر خاستگاه و جايگاه زمين‌ساختي

سنگ‎نگاري و ژئوشيمي رسوبات ميوسن در برش روشن كوه و كوه آسكي در گستره نيريز در بخش نزديك به منشأ حوضه زاگرس براي بررسي خاستگاه اين نهشته ها شامل سنگ منشأ، جايگاه زمين‎ساختي و شرايط آب‌و هواي ديرينه انجام گرفته است. رخنمون رسوبات يادشده در گستره نيريز از سوي شمال خاور به گسل اصلي زاگرس و از جنوب باختر به پهنه افيوليت نيريز محدود مي شود و از حدود700 متر ماسه سنگ، كنگلومرا و مارن سرخ و سبزرنگ تشكيل شده است كه با ناپيوستگي فرسايشي روي سازند جهرم و با ناپيوستگي زاويه دار در زير كنگلومراي بختياري قرار مي گيرد. نتايج سنگ‎نگاري سيليسي آواري هاي ميوسن نشان مي دهد كه خرده سنگ ها بيشترين اجزاي سازنده هستند و در رتبه بعدي كوارتز و فلدسپارها قرار دارند كه اين بلوغ كاني شناسي ضعيف در كنار بلوغ بافتي ضعيف (زاويه‎داربودن دانه ها، جورشدگي بد) نشان از نهشت نزديك به منشأ آنها دارد. مطالعه سنگ‌نگاري خرده سنگ ها و تركيب شيميايي كلي نمونه‎ها نشان مي دهد كه منشأ رسوبات چندگانه و از پهنه سنندج- سيرجان (سنگ‎آهك هاي كرتاسه سنگ هاي دگرگوني سنگ هاي آتشفشاني ائوسن) و پهنه زاگرس (توالي افيوليتي، راديولاريت ها و سنگ‌آهك هاي ائوسن) تأمين شده است. همچنين رسم نتايج دانه شماري روي نمودارهاي QFL و QmFLt نشان مي دهد كه رسوبات ميوسن گستره نيريز حاصل چرخه دوباره رسوبات پس از كوهزايي و كمان ماگمايي هستند. جايگاه زمين‎ساختي اين رسوبات بر پايه نمودارهاي ژئوشيميايي، جزاير كماني قاره اي و حاشيه فعال قاره است. ميانگين انديس كولرز، CIW΄ (براي محاسبه هوازدگي شيميايي) و ميانگين انديس ICV (براي تعيين نوع سنگ منشأهاي بالغ و غيربالغ) و رسم SiO2 در برابرAl2O3 + K2O + Na2O براي اين رسوبات بيانگر هوازدگي ناچيز و شرايط آب و هوايي خشك در زمان رسوب‌گذاري است كه فراواني سيمان كربناتي و خرده سنگ ها نيز آن را تأييد مي كند. نتايج اين مطالعه گامي است در تعيين چارچوب رسوب‌شناسي نهشته هاي نزديك به منشأ حوضه زاگرس و فرايندهاي همزمان با رسوب‌گذاري در ميوسن.