بررسي ارتباط كف پاي صاف با برخي فاكتورهاي آنتروپومتريكي مرتبط در كودكان

The Relationship between anthropometric factors and flat feet

مقدمه و اهداف با وجود تحقيقات فراوان در خصوص ارتباط ناهنجاري كف پاي صاف با فاكتور هاي آنتروپومتريكي مرتبط، هنوز هم درباره ارتباط آن با اين فاكتورها و نحوه اندازه گيري آن توافق عمومي وجود ندارد. از اين رو تحقق حاضر با هدف بررسي ارتباط بين صافي كف پا با شاخص توده بدني (body mass  index ياBMI) و ميزان درصد چربي بدن در كودكان دبستاني 1012 سال صورت گرفته است. مواد و روش ها جامعه آماري اين تحقيق شامل  243 كودك دبستاني استان قم  با ميانگين سني11 سال كه به صورت تصادفي به عنوان نمونه تحقيق وارد اين مطالعه شدند. براي ارزيابي وضعيت كف پا، از شاخص قوس كف پاي استاهلي، شاخص قوس (AI يا Arch Index) و براي ارزيابي فاكتورهاي آنتروپومتريكي از ميزان درصد چربي (روش جكسون پولاك) و شاخص توده بدني استفاده شد. براي بررسي رابطه بين متغيير ها از آزمون آماري كاي دو (Cisquare) و همچنين براي بررسي تكرار پذيري داده هاي اندازه گيري شده از آزمون ضريب همبستگي (Interclass correlation coefficient) با نرم افزار 18 SPSS  انجام شد. يافته ها ميزان شيوع كف پاي صاف در اين مطالعه 27.6درصد بود. بر اساس يافته هاي اين مطالعه بين صافي كف پا و كودكان داراي اضافه وزن و چاق در دو روش ميزان درصد چربي(05/0P=) و شاخص توده بدن (05/0P=)  ارتباط معني داري وجود دارد، همچنين نتايج حاصل از تجزيه تحليل آماري نشان مي دهد كه بين ميزان قوس كف پا در پاي راست و پاي چپ ااختلاف معني داري وجود ندارد. نتيجه گيري نتايج تحقيق حاضر نشان مي دهد كه صافي كف پا در كودكان داراي اضافه وزن و چاق در هر دو روش اندازه گيري درصد چربي و BMI، شيوع بالايي دارد ، بنابراين ممكن است چاقي و اضافه وزن يكي از  عوامل مهم براي ايجاد ناهنجاري كف پاي صاف در كودكان باشد. با توجه به يافته هاي اين تحقيق و زمينه ابتلاي كودكان داراي اضافه وزن و چاق به كف پاي صاف و مشكلات بعدي كه به دنبال خواهد داشت، توجه جدي تر به برنامه غربالگري در سنين پايين تر، تجويز تمرينات اصلاحي و فراهم آوردن بستري براي فعاليت بدني  در كودكان ضروري به نظر مي رسد.

Background and Aim: Despite extensive research on the relationship between anthropometric factors associated with flat foot deformity, still there is no consensus on its relationship with these factors and how to measure it. Thus, the present study was conducted to study the relationship between flat foot and BMI (body mass index) and body fat levels in 1012 yearold school children. Materials and Methods: The study population consisted of 243 school children in Qom, with an average age of 11.47±0.82 years, weight 39.4±10.86 kg, and height 145.94±7.91 cm. To assess the foot condition, the foot arch index Staheli, Arch Index (AI or Arch Index), and anthropometric factors were used to assess the amount of fat (by Jackson Pollock) and BMI. To calculate the relationship between variables, the chisquare test (Cisquare), with confidence interval of 95% and to check the repeatability of the data, the correlation coefficient (Interclass correlation coefficient) was run. Data was analyzed via SPSS (v. 18) (p ≤ 0.05). Results: The prevalence of flat foot was observed to be 27.6 percent. Also, it was found that there is a significant relationship between flat foot and overweight and obesity as well as the amount of fat in the two groups (P= 0.05) and BMI (P= 0.05). Also, the results of the statistical analyses revealed that no significant relationship existed between the arch on the right and left foot. Conclusion: The present study showed that the prevalence of flat feet in children with overweight and obesity, according to both methods of measuring body fat percentage and BMI, was high. Therefore, it can be concluded that overweight children are at risk of flat foot. Due to the susceptibility of overweight and obese children to infections regarding the flat foot and thus the future problems, more serious attention to screening, prescription of corrective exercises, and providing facilities for them to increase physical activity seem to be necessary measures to take.