مقايسه‌ غلظت جيوه در پر توكاي سياه (Turdus merula) و توكاي باغي (Turdus philomelos) در جنگل‌هاي خانيكان

Comparison of mercury concentration in feather of Turdus merula and Turdus philomelos in Khanikan forests

مطالعات نشان داده است كه پرندگان به سبب قرار داشتن در سطوح تغذيه اي بالا در اكوسيستم و همچنين حساسيت پذيري بالاي آنها به مواد سمي، شاخص مفيدي براي بررسي آلودگي جيوه هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي غلظت جيوه در نمونه پر دو گونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ي توكاي سياه و توكاي باغي در جنگل‌هاي خانيكان به عنوان شاخصي از آلودگي جيوه مي‌باشد. بدين منظور 37 نمونه متعلق به دو گونه مورد نظر از جنگل هاي خانيكان واقع در قسمت جنوبي شهر هاي نوشهر و چالوس جمع آوري شد. نمونه هاي پر در آزمايشگاه جدا سازي شدند. ميزان جيوه توسط دستگاه Mercury Analyzer AMA 254 تعيين شد. تحليل آماري به وسيله نرم‎افزار SPSS انجام شد. بر اساس نتايج به دست آمده از اين مطالعه، غلظت جيوه در پرهاي دوگونه ي توكاي باغي ( µg/g 98/0) و توكاي سياه (µg/g 94/0) بسيار پايين تر از حد استاندارد ( µg/g 5) بود و همچنين از نظر غلظت جيوه تفاوتي بين دو گونه وجود نداشت. نتايج نشان دهنده ي‌ آلودگي كم محيط زندگي پرندگان مورد مطالعه از نظر آلودگي به عنصر جيوه مي باشد. با توجه به مسئله ي بزرگنمايي زيستي جيوه مي توان نتيجه گرفت كه به علت عادت تغذيه اي دانه خواري توكاي سياه و توكاي باغي، مقادير كمي از جيوه در پر اين پرندگان تجمع يافته است.

Abstract Studies have shown that birds due to being in the high trophic levels on the ecosystems, and also high sensitivity to toxic substances are a useful indicator for the evaluation of mercury pollution. The objective of the present study was to evaluate mercury level in the feathers of Turdus philomelos and Turdus merula in khanikan forests as an indicator of mercury contamination. To attain this aim, 37 samples belonging to two species were collected from khanikan forests, located in southern part of Noushahr and Chalous cities. Feather samples were removed in the lab. Level of mercury was determined by Mercury Analyzer AMA 254. Statistical analyses were performed using SPSS software. According to the results of this study,  mercury levels in feathers of Turdus philomelos (0.98 µg/g) and Turdus merula (0.94 µg/g) was too lower than standard limit (5 µg/g) , and also there was no significant difference between two species in terms of mercury level. These results showed that habitat of these species were not heavily polluted by mercury. According to biomagnification of mercury in trophic levels, can be concluded that because of seed eating habits of Turdus philomelos and Turdus merula , low levels of mercury accumulated in feathers of these species