ارتباط بين هوش هيجاني و فرسودگي شغلي در پرستاران

The relationship between emotional intelligence and occupational burnout among nurses

زمينه و هدف: نظريه‌ي هوش هيجاني ديدگاهي تازه در مورد پيش بيني عوامل موثر بر موفقيت و در پي آن پيشگيري از ايجاد اختلالات جسماني و رواني است. با توجه به اينكه هوش هيجاني توانايي موفقيت فرد را در مقابله با فشارهاي محيطي به ويژه فرسودگي شغلي افزايش مي دهد، از اين رو پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ي بين هوش هيجاني و فرسودگي شغلي در پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي بجنورد در سال 1392 انجام شد. مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگي است كه به صورت مقطعي و روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي، بر روي 110 نفر از پرستاران انجام شد. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد فرسودگي شغلي ماسلاچ و پرسشنامه هوش هيجاني بارآن استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده، در نرم‌افزار SPSS 20، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بين هوش هيجاني و خستگي هيجاني (001/0p=) و مسخ شخصيت (001/0 p=) ارتباطي معني‌دار در جهت معكوس وجود داشت (11/0r= ). بين هوش هيجاني و كفايت شخصي ارتباط معنادار آماري يافت نشد (12/0r= و 31/0 p=). علاوه بر اين هوش هيجاني بين مردان و زنان (024/0p=) و ميزان آن در گروه‌هاي سني مختلف (009/0p=) اختلاف معني‌داري را نشان داد. نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه‌ي معني‌دار آماري بين هوش هيجاني و فرسودگي شغلي و بر اساس مدل پيش‌بيني كننده‌ي هوش هيجاني در پيشگيري از فرسودگي شغلي، مي‌توان به برگزاري آموزش‌هاي ضمن خدمت هوش هيجاني در پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي مبادرت ورزيد.

Background and Objectives: Emotional Intelligence theory predicts a new vision about the factors that influence success in the prevention of mental and physical disorders. Given that  Emotional Intelligence enhances individuals ability to successfully encounter environmental pressures especially occupational burnout therefore the present study was conducted to determine the relationship between Emotional Intelligence and occupational burnout among nurses in Bojnurd teaching hospitals 2013. Material Methods: The present research is a type of correlation studies, which was performed crosssectionally and with stratified random sling method on 110 nurses . For data collection, Maslachs Burnout and Baron emotional intelligence questionnaires were used. Data were collected through Likert scale method, was analyzed by SPSS 20. Results: There was a significant and inverse relationship between emotional intelligence and emotional exhaustion (p=0.001 and r=minus0.11) and also depersonalization (p=0.001 and r=minus0.11). No meaningful relationship was observed between emotional intelligence and personal accomplishment (p=0.31 and r=minus0.12). Furthermore, in terms of emotional intelligence between males and females (p=0.024), and in different age groups (p=0.009), shown a significant difference. Conclusion: According to remarkable difference between Emotional Intelligence and occupational burnout  and also based on Emotional Intelligence’s predictive model in occupational burnout prevention, can be attempt holding concurrent duty training courses about Emotional Intelligence in nurse’s teaching hospitals. Key words: Emotional Intelligence, Occupational Burnout, Nurses