اثر زمان عمليات مكانيكي سطحي تدريجي (SMAT) بر رفتار خوردگي مس خالص

The effect of surface mechanical attrition treatment time on corrosion behavior of pure Copper

عملیات مكانیكی تدریجی سطحی(SMAT) یكی از روش‌های اصلاح سطح است كه دستیابی به یك لایه نانوساختار در مواد درشت‌ دانه را ممكن می‌سازد. در این روش، اصلاح ساختار سطح بوسیله تغییر شكل پلاستیكی شدید صورت می‌پذیرد. در این پژوهش تاثیر SMAT روی مقاومت به خوردگی مس خالص مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 4 عدد نمونه از فلز مس خالص بصورت قرص‌هایی تهیه و توسط دستگاه عملیات مكانیكی تدریجی با فركانس ارتعاش 50 هرتز و گلوله‌هایی از جنس فولاد زنگ نزن با قطر 3 میلیمتر آماده سازی گردید. اندازه دانه نمونه‌ها بوسیله پراش سنج پرتو X و مقاومت به خوردگی نمونه‌ها توسط آزمون‌های پلاریزاسیون تافل و امپدانس الكتروشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی ریز ساختار مقطع عرضی و ساختار میكروسكوپی سطح نمونه‌ها پس از آزمون‌های خوردگی بترتیب بوسیله میكروسكوپ الكترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و میكروسكوپ الكترونی روبشی(SEM) انجام گردید. نتایج پراش پرتو X حاكی ازآن بود كه افزایش زمان عملیات، اندازه بلورك‌ها را كاهش می دهد. نتایج حاصل از آزمون پلاریزاسیون نشان داد كه بطوركلی سرعت خوردگی متناسب با افزایش زمان عملیات سایش مكانیكی، كاهش می‌یابد. مطالعه نمودارهای بدست آمده از اندازه‌گیری‌های امپدانس الكتروشیمیایی نشان داد كه با افزایش زمان عملیات، لایه سطحی ایجاد شده بعنوان عامل كاهش خوردگی عمل می‌كند. در بررسی تصاویرSEM سطوح خورده شده دیده شد كه با افزایش زمان عملیات سایش مكانیكی سطح، سطوح خورده شده نسبت به نمونه شاهد دارای ظاهری یكنواخت‌تر هستند.

-