نقش عوامل اقتصادي-اجتماعي بر بهره هوشي كودكان دبستاني شهرستان بندرانزلي

The role of socio-economic factors on primary school students, intelligence quotient in Bandar Anzali

زمينه و هدف: هوش به عنوان يك استعداد كلي شخصي براي درك جهان خود و برآورده ساختن انتظارات آن تعريف مي شود. مطالعات متعدد حكايت از ارتباط عوامل اقتصادي و اجتماعي با ميزان بهره هوشي داشته اند. هدف از مطالعه حاضر بررسي نقش اين عوامل بر ميزان بهره هوشي در كودكان بود. مواد و روش كار: اين مطالعه به روش موردشاهدي بر روي 111 دانش آموز دختر 9 تا 11 ساله با بهره هوشي به هنجار ضعيف و مرزي به عنوان گروه مورد و 111 دانش آموز با بهره هوشي به هنجار قوي و متوسط به عنوان گروه شاهد از تمامي دبستان هاي دولتي شهرستان بندرانزلي با روش نمونه گيري تصادفي ساده انجام پذيرفت. براي تعيين ويژگي هاي دموگرافيك، مادران دعوت شدند و پرسشنامه اطلاعات اقتصادياجتماعي طي مصاحبه حضوري تكميل گرديد و جهت تعيين بهره هوشي كودكان از تست هوش تجديد نظر شده وكسلر (WISC-R) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي كاي دو، t استيودنت، رگرسيون لجستيك تك و چند متغيره و نرم افزار هاي آماري 16SPSS و Stata11SE انجام گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج رگرسيون لجستيك تك متغيره، بهره هوشي كودكان با جايگاه شغلي و ميزان تحصيلات والدين، سطح اقتصادي و تعداد افراد شاغل خانواده ارتباط معني داري نشان داد. اما با ميانگين وزن و قد مادر و كودك و نيز با شاغل بودن پدر، مالكيت منزل مسكوني و تعداد فرزندان خانواده ارتباط معني داري نداشت. نتيجه گيري: بر اساس اين مطالعه، ميزان تحصيلات والدين، مهمترين عامل اقتصادياجتماعي بر ميزان بهره هوشي كودكان بود. به نحوي كه شانس داشتن كودكاني با بهره هوشي پايين تر براي مادران و پدراني با تحصيلات غير دانشگاهي به ترتيب بيش از 2 و 3.5 برابر والدين با تحصيلات دانشگاهي بود.

Background Objective: Intelligence is generally defined as an individual talent to perceive world and meet his expectations. Numerous studies have been done on the association between intelligence quotient and socioeconomic factors. The aim of this study was to investigate the role of these factors on IQ levels in children. Materials Methods: The current research was a casecontrol in which 111 female students aged 911 years with low and boundary intelligence quotients as the case group and 111 with high and average intelligence quotients as the control group were randomly chosen from 12 public girly primary schools in Bandar Anzali, Iran. To determine the demographic features, mothers were invited to an interview to complete the socioeconomic questionnaire. Wechslerrsquo s revised intelligence test was used to determine each students intelligence quotient. The acquired data were analyzed in chisquare 2, student ttest, Univariate and multivariate logistic regression, SPSS (16.0 version), and Stata 11 SE. Results: intelligence quotients had a significant association with job status and educational level of parents, economic level and the number of employed people in the family. But had no significant association with mother and childs weight and height and also, fathers employment, owning a private house and number of children in family. Conclusion: Based on this study, parents educational level was the most important socioeconomic factor on childrens IQ levels. So that , the odds of having children with a low intelligence quotient for parents who have no academic education is respectively 2 and 3.5 times more than parents who have academic education. keywords: socioeconomic factors, intelligence quotient, primary school students