مدل‌سازي تحقق تمدن نوين اسلامي به كمك شبكه‌سازي اجتماعي

Comparative Analysis for Testability of Huntington’s Theory on Revolution to Iran and Egypt Revolutions

مقالۀ حاضر يك پژوهش ميان‌رشته‌اي در حوزۀ علوم اجتماعي، تاريخ انقلاب، هوش مصنوعي، فناوري اطلاعات و مكانيك سيالات بوده كه با هدف تببين چگونگي تحقق تمدن نوين اسلامي، در صدد پاسخ به اين سؤالات است: ويژگي‌هاي حركتيِ جريان تمدن نوين اسلامي چيست؟ مناسب‌ترين مدل براي شبيه‌سازي حركت جريان تمدن‌ نوين اسلامي كدام است؟ با استناد به مدل‌ اكتشافي، آيا شبكه‌سازي اجتماعي مي‌تواند زيرساخت مناسبي براي تحقق جريان تمدن‌ نوين اسلامي باشد؟ براي جست‌وجوي پاسخ، در مطالعه‌اي توصيفي‌كتابخانه‌اي، سي‌وپنج مقاله، بيست‌وپنج متن سخنراني امام خميني (ره) و مقام معظم رهبري، نُه كتاب و پنج منبع مرجع، مطالعه و تحليل شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد جريان تمدن نوين اسلامي داراي ويژگي‌هاي حركتي شامل اصلاح‌گري، مردمي‌بودن، نوگرايي، انعطاف‌پذيري، اتكا به خِرد جمعي، تأثير و تأثر در سطح جهاني (سطح يك)، آرمان‌گرايي، تقيد به اصول (سطح دو)، و جايگاه رهبري (سطح سه) مي‌باشد. باتوجه‌به تأثير اين ويژگي‌هاي نُه‌گانه بر جريان، الگوريتم مسيريابي چشمه، مناسب‌ترين مدل براي شبيه‌سازي، شيوۀ حركتي تمدن نوين اسلامي است. بر مبناي تحليل مدل چشمه، حركت انقلاب اسلامي ايران در مسير تحقق اين تمدن، با چالش گران‌رَوي يا ضعفِ  سرعت و وسعتِ اثرگذاري ويژگي‌هاي سطح يك مواجه است. براي روان‌سازي اين جريان، شبكه‌سازي اجتماعي مناسب‌ترين سازوكار مي‌باشد. واژگان كليدي: تمدن نوين اسلامي، انقلاب اسلامي، مدل‌سازي، الگوريتم مسيريابي چشمه، شبكه‌سازي اجتماعي.

Comparison of similarities and differences of Iran revolution (1979) and Egypt political changes (2011) as the two Islamic countries is important issue which needs more surveys. One of the subjects in comparative study of these two revolutions is compatibility of Western revolution theories on the revolutions of these two countries. Huntington’s theory which is presented as one of the latest theories on reasons of revolutions, has been compared to Iran revolution by some researchers which needs more discussion. This subject has been proposed in Egypt revolution in 2011. This article tries to evaluate success rate of “unbalanced development” theory by the revolutions in these two Islamic countries through comparative study of compatibility rate of this theory with the two mentioned revolutions. The author believes that the theory does not have considerable success in Islamic revolutions. Although the need to political engagement can be a factor among of revolution’s factors, but it is not compatible with the theory’s presumptions with regards to revolutions in the process of political development.