سيستم هاي پيش كلساينر در صنعت سيمان

هنگام كاركرد يك سيستم پخت سيمان مجهز به پيش گرمكن سيكلوني معلق، حدود دو سوم سوخت در پيش كلسيناتور و براي فرآيند تكليس (كلسيناسيون) مصرف ميشود. هدف از ايجاد سيستمهاي پيش كلسيناسيون، انتقال فرآيند تكليسي به مرحله اي قبل از ورود مواد به كوره و درون يك راكتور ساكن بوده است. از آنجا كه هواي احتراق مورد نياز براي مشعل پيش كلساينر (هواي سومين) مستقيماً از گازهاي خروجي از كوره و توسط يك داكت موازي با كوره تأمين مي شود، با استفاده از پيش كلساينر حجم گازهاي عبوري از كوره و بار حرارتي كوره تا حد زيادي كاهش مييابد. مهمترين مزاياي استفاده از پيش كلسيناسيون عبارتند از: • كاركرد پايدارتر و قابل كنترل تر كوره به دليل ورود و كنترل حرارت به سيستم پخت سيمان در دو مرحله پيش كلساينرو كوره • كنترل بيشتر بر كيفيت مواد خروجي از پيش كلساي نر و ورودي به كوره. • كاهش بار حرارتي كوره و ناحيه احتراق كوره. • افزايش زمان كاركرد مفيد كوره. • افزايش عمر لايه ديرگداز كوره، به خصوص در ناحيه احتراق. • افزايش ظرفيت كوره در ابعاد ثابت و يا كاهش ابعاد كوره در ظرفيت ثابت (L/D<12) • قابل اعمال بر كورههاي قديمي و بهبود كاركرد آنها. • رفع مشكل باز چرخش مواد در سيستم پخت سيمان. • كاهش توليد آلاينده NO. در كنار اين مزايا، استفاده از پيش كلساينرها مي تواند معايبي همچون دماي بالاي گازهاي خروجي از سيكلون انتهايي و افت فشار زياد در پيش كلساينر را به همراه داشته باشد كه با استفاده از پيش گرمكنهاي پنج مرحلهاي و سيكلون هاي مدرن كه افت فشار اندكي ايجاد مي كنند، مرتفع مي شود. تاكنون سه جانمايي كلي براي موقعيت پيش كلساينر در يك سيستم پخت سيمان از سوي توليد كنندگان ارائه شده است: موقعيت برخط، موقعيت خارج از خط، موقعيت يك خط جداگانه كه هر سه مورد با هواي سوم خروجي از كوره تغذيه ميشوند.به عنوان يك عامل تعيين كننده در ايجاد شرايط احتراق كامل، مهمترين قيد در طراحي پيش كلساينر زمان اقامت گازها در پيش كلساينر است كه بر اساس قابليت شعله وري سوخت مورد استفاده از 2 تا 3/5 ثانيه متغير است (در مورد پيش كلساينرهاي برخط اين زمان 0/5 تا 1 ثانيه است به سيستمهايي كه 10 الي 20 درصد سوخت را به رايزر داكت وارد مي كنند، پيش كلساينر اطلاق نشده، بلكه به سيستمهاي احتراق ثانويه (SF) معروف هستند.