شناسايي مناطق مناسب احداث سدهاي زيرزميني در حوزه آبخيز الشتر به روش ANP

بخش عمده اي از كشور ايران جزء مناطق خشك و نيمه خشك محسوب مي شود و آب عاملي محدودكننده براي فعاليت هاي انسان در اين مناطق به شمار مي آيد. يكي از راه هاي برطرف كردن كمبودهاي فصلي آب، استفاده از آب هاي زيرزميني است. از شيوه هاي ذخيره سازي و استفاده از آب هاي زيرزميني، مي توان به سد زيرزميني اشاره داشت كه ازجمله فن هايي است كه به كمك آن مي توان مديريت منابع آبي موجود را بهبود بخشيده و بهره وري از اين منابع را افزايش داد. در اين پژوهش سعي شده تا با تلفيق سيستم اطلاعات جغرافيايي و سامانه هاي تصميم گيري چندمعياره مستعدترين مكان ها براي احداث سدهاي زيرزميني حوزه آبخيز الشتر شناسايي شوند. بدين منظور، ابتدا داده هاي هشت پارامتر تاثيرگذار شيب، زمين شناسي، كاربري اراضي، واحدهاي ژئومورفولوژي، گسل، آبراهه، چاه ها و مناطق مسكوني منطقه مورد مطالعه، در محيط GIS آماده سازي گرديد و با استفاده از روش ANP و مقايسه زوجي وزن هر معيار و وزن كلاس هاي هر لايه در نرم افزار Super Decision محاسبه شد. در مرحله بعد، نواحي داراي محدوديت حذف گرديد. سپس با استفاده از توابع تحليلي GIS كل محدوده براي هر يك از معيارهاي تعيين شده پهنه بندي شد در نهايت، با تلفيق نقشه هاي پهنه بندي شده بر اساس وزن اكتسابي از روش ANP نقشه نهايي در پنج كلاس از بسيار مناسب تا نامناسب تهيه شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه 15 درصد از مساحت محدوده مورد مطالعه بسيار مناسب، 11 درصد مناسب، 18 درصد نسبتاً مناسب، 37 درصد نسبتاً نامناسب و 19 درصد نامناسب است.