رابطه بين فرهنگ اخلاقي سازماني و تصميم هاي اخلاقي مديران و كاركنان

زمينه: فرهنگ اخلاقي سازماني پيش بيني كننده تصميم هاي اخلاقي است. پژوهش حاضر باهدف رابطه بين فرهنگ اخلاقي سازماني و تصميم هاي اخلاقي مديران و كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان اصفهان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگي بود. جامعه آماري، تمامي مديران و كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان اصفهان در سال 1392 بود كه از ميان آن نمونه اي با حجم 118 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديد. ابزارهاي پژوهش، پرسشنامه فرهنگ اخلاقي سازماني و مديريت تاثير بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي شامل فراواني، درصد فراواني، ميانگين، انحراف معيار و آمار استنباطي شامل رگرسيون چندگانه خطي همزمان، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل واريانس چند متغيره(مانوا) تجزيه وتحليل شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه بعد اول و سوم فرهنگ اخلاقي سازماني و مقياس كل با بعد قضاوت نسبي اخلاقي (48/0r=، 46/0r=، 51/0r=)، بعد اول و سوم فرهنگ اخلاقي سازماني و مقياس كل با بعد قضاوت مطلق اخلاقي (45/0r=، 39/0r=، 44/0r=) رابطه معنادار داشت و بعد دوم فرهنگ اخلاقي سازماني با بعد قضاوت نسبي اخلاقي و بعد قضاوت مطلق اخلاقي رابطه معنادار نداشت. بعد اول فرهنگ اخلاقي سازماني از توان پيش بيني ابعاد تصميم هاي اخلاقي برخوردار بود (05/0≥p و42/0=ß ). بين ابعاد تصميم هاي اخلاقي مديران و كاركنان برحسب متغيرهاي جمعيت شناختي تفاوت معنادار به دست نيامد. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه فرهنگ اخلاقي سازماني عاملي موثر بر تصميم هاي اخلاقي است. بنابراين هر چه به اصلاح و تقويت شاخص هاي فرهنگ اخلاقي سازماني توجه بيشتري مبذول گردد تصميم هاي اخلاقي جايگاه بهتري در سازمان مي يابد.