اثر مداخله باليني خانواده - محور بر اضطراب اعضاي خانواده بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه

زمينه و هدف : بستري شدن بيماران در بخش مراقبت هاي ويژه اغلب به اضطراب اعضاي خانواده منجر مي شود. اين مطالعه به منظور تعيين اثر مداخله باليني خانواده - محور بر اضطراب اعضاي خانواده بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه انجام شد. روش بررسي : اين كارآزمايي باليني روي 80 عضو خانواده بيماران بستري در بخش هاي مراقبت ويژه در دو گروه كنترل و مداخله انجام شد. سطح اضطراب افراد در روزهاي دوم و ششم بستري با پرسشنامه افسردگي و اضطراب بيمارستاني سنجيده شد. در گروه مداخله، اعضاي خانواده از روز دوم تاششم اجازه داشتند روزانه حداكثر دو ساعت در نوبت عصر بر بالين بيمار حضور يابند. اطلاعات شفاهي درباره تجهيزات و مقررات بخش و كارت اطلاعات روزانه حاوي اقدامات درماني مراقبتي، علايم حياتي و سطح هوشياري توسط يك پرستار در اختيار اعضاي خانواده قرار گرفت و به پرسش هاي آنان پاسخ داده شد. يافته ها : بين ميانگين نمرات اضطراب روز ششم در گروه مداخله (3.22±11.1) و گروه كنترل (3.44±7.05) اختلاف آماري معني داري وجود داشت (P<0.05). همچنين فراواني نسبي اضطراب بالا در گروه مداخله (65درصد) بيش از گروه كنترل (15درصد) تعيين شد (P<0.05). شانس اضطراب در روز ششم براي فرزندان كمتر از سايراعضاي خانواده بود (P<0.05). نتيجه گيري : انتقال اطلاعات باليني، حضور بر بالين و شركت اعضاي خانواده در مراقبت از بيمار در هفته اول بستري شدن بيمار در بخش مراقبت ويژه به افزايش اضطراب اعضاي خانواده منجر مي شود.