ارزيابي توانايي كنترل بيولوژيك مخمر Pichia membranaefaciens در برابر بيمارگرهاي پوسيدگي خوشه انگور Aspergillus tubingensis و Penicillium crustosum

بيماري پوسيدگي خوشه يكي از بيماري هاي مهم انگور است كه توسط شماري از قارچ هاي عامل پوسيدگي انباري از جمله Aspergillus tubingensis و Penicillium crustosum ايجاد مي شود. در اين تحقيق برخي از سازوكار هاي كنترل بيولوژيك دو جدايه از مخمر Pichia membranaefaciens شامل توانايي رقابتي، توانايي توليد سيدروفور و زهرابه (توكسين)، برهمكنش بين ياخته هاي مخمري با ميسليوم قارچي و توانايي توليد آنزيم هاي تجزيه كننده در برابر بيمارگرهاي قارچي بررسي شد. در شرايط آزمايشگاهي جدايه هاي مخمر توانايي رقابتي بالايي عليه بيمارگرها در محيط كشت PDA اصلاحي با ميزان پايين قند دكستروز نشان دادند. اين جدايه ها افزون بر بازدارندگي از رشد بيمارگرها در آزمون كشت متقابل با دو ميزان متفاوت قند دكستروز، توانايي توليد سيدروفور و زهرابه را هم نشان دادند. نتايج مربوط به بررسي برهمكنش هاي بين بيمارگرهاي قارچي و مخمرهاي آنتاگونيست، نشان داد كه ياخته هاي مخمر در اتصال به ميسليوم هاي بيمارگرها توانايي بالايي دارند. در ادامه اين بررسي برهمكنش، توانايي توليد آنزيم هاي تجزيه كننده توسط جدايه ها نيز مشاهده شد. در شرايط انباري ميزان آلودگي خوشه ها به بيمارگرهاي A. tubingensis وP. crustosum توسط جدايه P4 به ترتيب 16/49 درصد و 64/62 درصد و توسط P5 به ترتيب 88/44 درصد و 3/50 درصد كاهش داده شدند. بنابر نتايج اين تحقيق هر دو جدايه در شرايط آزمايشگاهي و انباري قابليت كنترل بيولوژيك رشد بيمارگرها را دارند.