بررسي اثرگذاري محلات شهري بر ميزان رضايت مندي شهروندان از كيفيت زندگي در شهر كوهدشت

كيفيت زندگي مفهومي فرارشته اي است كه طي دهه هاي اخير بسياري از شاخه هاي علوم انساني بدان توجه كرده اند. اين مفهوم در تحليل هاي اجتماعي و اقتصادي درباره توسعه جوامع شهري نيز مطرح شده و بر منابع موجود در شهرها تاكيد دارد؛ بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي تاثير شرايط محلات شهري بر ميزان رضايت مندي شهروندان از كيفيت زندگي در شهر كوهدشت است. نوع پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش و ماهيت توصيفي تحليلي است. براي گردآوري اطلاعات از روش هاي كتابخانه اي و ميداني (پرسش نامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش 95هزار نفر جمعيت ساكن در شهر در نظر گرفته شده است كه با خطاي 05/0 و حجم نمونه 322 پرسش نامه محاسبه شده است. پرسش نامه به صورت تصادفي بين مردم توزيع شده تا اصل فرصت بين مردم به طور مساوي تقيسم شود. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از روش هاي تحليل كمي و كيفي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بيشتر شركت كنندگان از قلمرو جغرافياي و محيط طبيعي رضايت كامل داشته اند و از قلمرو كالبدي ناراضي بودند، به طوري كه در بين قلمروها، قلمرو جغرافيا و محيط بالاترين و قلمرو كالبدي پايين ترين ميانگين امتياز را به خود اختصاص داده اند. همچنين نتايج نشان داد كه محله كوناني ها داراي بالاترين رتبه و محله شيراوند داراي پايين ترين رتبه در بين محلات شهري از لحاظ كيفيت زندگي در محدوده مورد مطالعه بوده است.