فرآيند تبديل سكونتگاه هاي روستايي به شهر و اثرات آن بر كيفيت زندگي شهروندان (مطالعه موردي: شهر بلبان آباد ، شهرستان دهگلان)

بهبود كيفيت زندگي يكي از مهم­ترين اهداف و سياست­هاي عمومي در كشورهاي مختلف است. در سال­هاي اخير ارتقاء روستا به شهر به عنوان يكي از راهبردهاي اصلي به منظور بهبود كيفيت زندگي در سكونتگاه­هاي روستايي ايران مورد توجه قرار گرفته و از اين رهگذر بسياري از نقاط روستايي تبديل به شهر شده­اند، در واقع مهم ترين ملاك تفكيك روستا از شهر (جمعيت)، مد نظر قرار نگرفته و چه بسيار شهرهايي كه جمعيت آن­ها كمتر از پنج هزار نفر است. هدف پژوهش حاضر، ارزيابي تاثيرات تبديل روستا به شهر روي كيفيت زندگي ساكنان شهر بلبان آباد است، ماهيت آن كاربردي بوده و سوال مطرح شده اين است كه تبديل روستا به شهر چه تاثيري بر كيفيت زندگي در ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي و كالبدي داشته است؟ روش تحقيق توصيفي- تحليلي است و روش گردآوري اطلاعات به دو طريق اسنادي و ميداني (پيمايشي) از جمله (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) بوده است، سوالات مطرح شده در پرسشنامه بر اساس شاخص­هاي مختلف ابعاد سه گانه كيفيت زندگي است كه به روش طيف 5 گزينه­اي ليكرت تنطيم گرديده است. جهت بررسي موضوع در فرآيند عمليات ميداني دو نوع پرسشنامه (خانوار و مسولين) تهيه گرديده است لذا به منظور تحليل داده­ها از نرم­افزار Spss و روش­هاي آمار توصيفي (ميانگين و ميانه) و آزمون­هاي آمار استنباطي (T تست تك نمونه­اي و ضريب همبستگي اسپيرمن) استفاده شده است، جامعه آماري تحقيق شامل تعداد 943 سرپرست خانوار شهر بلبان آباد است كه بر اساس فرمول كوكران تعداد 241 نفر به عنوان نمونه تحقيق انتخاب گرديده است. يافته­هاي حاصل از بررسي ابعاد سه گانه اقتصادي، اجتماعي و كالبدي- محيطي كيفيت زندگي، حد مطلوب (3) را نشان مي­دهد، مقدار sig به دست آمده (0.00)، در آزمون T، با ضريب آلفاي 5%، نشان مي­دهد كه ارتقاء روستاي بلبان­آباد به شهر، در بهبود كيفيت زندگي در ابعاد سه گانه تا حدودي موفق بوده است، همچنين نتايج ضريب همبستگي اسپيرمن، با ضريب اطمينان (1%)، مبين وجود رابطه معنادار و مستقيم بين ابعاد مختلف كيفيت زندگي بوده و بيشترين ميزان همبستگي نيز (0.549) مربوط به ابعاد اقتصادي و كالبدي است.