ميراث معماري معاصر و هويت صنعتي در محدوده هاي تاريخي (نمونه موردي: شهر دزفول)*

ميراث معماري صنعتي به عنوان يكي از زير شاخه هاي ميراث معماري معاصر، پديدهاي نوظهور و حاصل صنعتي شدن جهان در اواسط قرن نوزدهم است كه نماينده فرهنگ، شرايط تاريخي، روشها و تكنولوژي و دستاوردهاي هر جامعه است. چگونگي برخورد با ميراث معماري صنعتي و حفاظت آن به يكي از دغدغه هاي جهاني تبديل شده است. نشانه هاي اين امر را ميتوان در تشكيل نهادهاي بين المللي در شناخت و روش شناسي حفاظت جست و جو كرد. يكي از پيش نيازهاي حفاظت ميراث معماري صنعتي شناخت و درك جايگاه آن است. حفاظت صحيح از ميراث معماري صنعتي نيازمند شناخت درست در مقياس كلان و بازشناسي ارزشهاي آن در مقياس منطقه اي است. نمونه هاي ميراث معماري صنعتي، مكانيابي در نقاط واجد كيفيت شهر و انعطاف پذيري نقشه ها و به خصوص مدولار بودن ساختار آن، براي تغيير كاربري و استفاده به عنوان مراكز خدمات عمومي و شهري، از قابليت بالايي برخوردار هستند. يكي از مهمترين ارزش هايي كه ميتوان ميراث صنعتي و فناوري هاي نوين معماري در هر منطقه متصور شد نقش آن در هويت معماري منطقه است. هدف اصلي اين مقاله بررسي نقش ميراث معماري صنعتي در هويت معماري شهرهاي تاريخي است. نمونه مورد بررسي مكينه آردي (كارخانه توليد آرد) در محله صحرابدر مشرقي دزفول است كه در حال حاضر به راسته بازار تبديل شده است. متغيري كه بهمنظور تعريف هويت معماري بررسي شده، استفاده از مكينه آردي به عنوان نشانه براي آدرس دهي افراد محله است. روش تحقيق در اين پژوهش، پيمايش و روش جمعآوري اطلاعات پرسشنامه است. جمعيت آماري مورد بررسي افراد بالاي 55 سال ساكن محله صحرابدر مشرقي (محله اي كه ميراث صنعتي در آن واقع است) نتايج پژوهش نشان مي دهد كه با توجه به متغير انتخابي براي تعريف هويت در سطح منطقه، ميراث معماري صنعتي به عنوان يكي از زير شاخه هاي معماري معاصر، نقش غير قابل انكاري در هويت معماري شهري دارد و موجب بهبود شرايط محدودههاي تاريخي از اين منظر خواهد بود.