بررسي رابطه مديريت استعداد بر عملكرد سازماني (مورد مطالعه : شهرداري هاي استان گيلان)

در دنياي پرشتاب وسرشار از رقابت امروز، آنچه كه برتري شركت ها و سازمان ها بر يكديگر را تضمين نموده مي كند، برخورداري از منابع انساني با استعداد است، چرا كه دامنه آن از حيث موضوعي قوي بوده و بررسي و ارزشيابي به كارگيري مديريت استعداد و عملكرد سازمان و آگاهي از توانمندي ها و كاستي ها در به كارگيري مديريت استعداد، در اجراي عملكرد بهتر، از اهميت خاصي برخوردار است. بررسي فرايندهاي مديريت استعداد و شناخت مفاهيم اين حوزه نيز به نوبه خود مي تواند در بهبود نظامهاي گزينش وحفظ وارتقاي كاركنان ادارات و سازمانهاي كشور مفيد باشد و از اين رهيافت با قرار گرفتن استعدادهاي متمايز در جايگاه مناسب خود، سطوح عملكرد بالاتري را در سازمانها شاهد باشيم. هدف اصلي از انجام اين پژوهش بررسي رابطه بين به كارگيري برنامه هاي مديريت استعداد و عملكرد سازماني مي باشد. فرضيه اهم تحقيق عبارت است از : بين به كارگيري برنامه هاي مديريت استعداد و عملكرد سازماني رابطه معناداري وجود دارد. روش اين پژوهش از نوع توصيفيتحليلي با تاكيد بر روي همبستگي مي باشد. جهت آزمون فرضيات از تكنيك هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل 52 سازمان شهرداري در 16 شهرستان استان گيلان مي­باشد. براي تعيين نمونه از روش نمونه­گيري چند مرحله­اي كه تلفيقي از نمونه­گيري طبقه­اي و خوشه­اي است، استفاده شده است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اي كه توسط خود نويسنده طراحي و حاوي 23 سؤال مي باشد كه18 سؤال نظر پاسخ دهندگان را در ارتباط با فرايندهاي مديريت استعداد مي سنجد و 5 سوال نيز نظر پاسخ دهندگان را دربارۀ عملكرد سازمان مورد سنجش قرار مي دهد. روايي پرسشنامه توسط جمعي از استادان گروه مديريت مورد تأييد قرار گرفته است. پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ براي محورهاي مديريت استعداد 88/0 و عملكرد سازماني 83/0 تعيين شده است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان مي دهد كه همبستگي ميان مديريت استعداد وعملكرد سازماني حدود 82/0 مي باشد. همچنين بيشترين ضريب همبستگي مربوط به متغير حفظ و نگهداشت استعداد بر عملكرد سازمان مي باشد.