تحليل ريشه‌اي/راديكال چشم‌انداز آتي در فضاي رسانه‌اي

A Radical Analysis of the Future Vision of the Media Field

اين مقاله، به‌دنبال جمع‌بندي و تيپ‌سازي ديدگاه‌هاي متنوع در باره تحليل ريشه‌اي و نظري آينده حيات سايبر انسان است. پس از وقوع «انقلاب ارتباطات» در پايان سده بيستم، برخي گمان مي‌بردند، تكنولوژي ارتباطات، آغاز فروپاشي اجتماعي و انهدام‌ساز كارهاي تمدن‌ساز اتحاد انساني و حتي اصل انسانيت است. بنا به تاريخ تحليلي ارائه‌شده و الگوي نظري مرورشده در اين مقاله، مي‌توان تصور كرد كه در آينده، اين‌گونه قضاوت‌ها، رنگ امروز خود را خواهند باخت، و بشر بار ديگر از ظرفيت حائل خود براي تبديل تهديدها به فرصت استفاده خواهد كرد. اين، نحوي تكرار روح آغاز قرن است؛ اميدواري‌ها و ظرفيت‌سازي‌هايي كه جاي نااميدي‌ها را مي‌گيرند. ما در اين گفتار، پس از طرح مقدمه و ملاحظات روشي، در مجموع، 26 تيپ ديدگاه را در مورد ظرفيت‌ها، پيامدها و آينده‌نگري‌ها درباره حيات سايبر مرور كرده، آن‌ها را به دو دسته بزرگ «تحليل اينترنت به‌مثابه آرمان‌شهر منفي» و «تعديل تحليل اينترنت به‌مثابه آرمان‌شهر منفي» تقسيم كرده‌ايم و در نهايت با يك جمع‌بندي درباره تلاش جامعه‌شناسي براي فعال نگاه‌داشتن انسان‌ها براي ساختن آينده‌اي اخلاقي‌تر نوشتار را به پايان برده‌ايم.

This paper seeks to summarize and typify diverse views about radical and theoretical analysis of the future of human cyber life. After occurrence of 'communication revolution' at the end of twentieth century, some theories thought that the communication technology was the starting point for social disintegration and destruction of civilizing mechanisms of human unity and even for humanity itself. Base on presented analytical history and reviewed theoretical model, it can be envisioned that these judgments will fade in the future, and once again mankind will utilize his buffer capacity for converting threats to opportunities. This is one kind of recurrence of the soul of century beginning where hopes and capacities replace despairs. The author, after presenting the introduction and methodological considerations, altogether reviews twentysix type of views on cyber life capacities, consequences and foresight. Then he assigns them into two big categories of "analyzing the Internet as a negative utopia" and "moderating the analysis of the Internet as a negative utopia." Finally, he finishes the paper, with a conclusion about sociology's attempt to keep humankind active for building a more ethical future.